Żona może wymienić zamki i wymeldować męża

Małżonek poskarżył się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Podniósł że opuszczenie przez niego lokalu nigdy nie miało charakteru trwałego i nie było dobrowolne, gdyż to żona skutecznie uniemożliwia mu zamieszkiwanie w lokalu poprzez wymianę zamków w drzwiach.

Dodał, że jego rzeczy osobiste zostały spakowane przez współwłaścicielkę jeszcze przed oględzinami mieszkania. Wyjaśnił, iż niedługo ma odbyć się sprawa o rozwód, w której wnioskuje o zabezpieczenie roszczeń na czas toczącego się postępowania przez zobowiązanie małżonki do udostępnienia wspólnego mieszkania m. in. poprzez wydanie kluczy.

WSA oddalił jego skargę (sygn. IV SA/Wa 289/11). Sąd wyjaśnił, iż mężczyzna opuścił lokal pod nieobecność swojej żony informując ją, iż zamierza ułożyć sobie na nowo życie. Dodał, że takie oświadczenie w połączeniu z opuszczeniem mieszkania świadczy o zamiarze trwałego zerwania więzi z lokalem – co jest podstawą do wymeldowania. Sąd orzekł również, iż na ocenę dobrowolności, czy trwałości opuszczenia przez skarżącego lokalu nie ma wpływu ani wymiana zamków, ani wniosek o ustalenie sposobu korzystania z mieszkania.

Mężczyzna złożył kasację do Naczelnego Sądu Administracyjnego, jednak sąd wyrokiem z dnia 7 marca ją oddalił (sygn. II OSK 2122/11). NSA podzielił wnioski niższej instancji i dodał, że okoliczność uniemożliwienia zamieszkiwania poprzez wymieniane zamków jest nieistotna, gdyż mężczyzna mógł skorzystać z przysługujących mu roszczeń prawa cywilnego - powództwa posesoryjnego lub o dopuszczenie do współposiadania rzeczy wspólnych.

NSA dodał, że skoro mąż  nie skorzystał w sposób skuteczny z takiej możliwości, to z upływem kilku lat powstał stan trwały, uzasadniający wymeldowanie z lokalu.

Wyrok jest prawomocny.