Po rozbieżnych wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie i Naczelnego Sądu Administracyjnego, które dwukrotnie rozpatrywały skargi Marzeny P., NSA ostatecznie potwierdził taką właśnie interpretację art. 5 ust. 3 ustawy z 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (sygnatura akt: I OSK 73/12).
Metraż lokalu przekraczał użytkową powierzchnię normatywną
Żeby dostawać taki dodatek, powierzchnia lokalu nie może przekraczać ustawowego normatywu. Dla osoby samotnej jest to 35 mkw. na osobę. Marzena P. zajmuje w Szczecinie trzy pokoje z kuchnią o powierzchni mieszkalnej 42,4 mkw., a użytkowej 53 mkw. Ma orzeczone prawo do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, normatywną powierzchnię użytkową powiększa się o 15 mkw., jeżeli w lokalu mieszka osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub której niepełnosprawność wymaga mieszkania w oddzielnym pokoju.
Na ten właśnie przepis Marzena P. powołała się w odwołaniach od decyzji prezydenta Szczecina o odmowie przyznania dodatku mieszkaniowego. Domagała się też powiększenia normatywnej powierzchni użytkowej lokalu o 15 mkw. Samorządowe Kolegium Odwoławcze zgodziło się z prezydentem miasta, że powierzchnia użytkowa lokalu przekracza normy pozwalające na otrzymywanie dodatku. Nie jest zaś możliwe zwiększenie normatywnej powierzchni o 15 mkw. z tytułu niepełnosprawności wymagającej odrębnego pokoju, Marzena P. mieszka bowiem sama i nie porusza się na wózku inwalidzkim.
Wyrok WSA w Szczecinie w pierwszej ze skarg Marzeny P. był dla niej korzystny. Sąd, uchylając zaskarżone decyzje, nie zgodził się z dokonaną w nich interpretacją art. 5 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Zdaniem WSA dodatkowa powierzchnia przysługuje wszystkim niepełnosprawnym, którzy mają prawo do mieszkania w oddzielnym pokoju, niezależnie od tego, czy mieszkają sami czy z rodziną.
