Aszkelon leży nad Morzem Śródziemnym, 30 km na południe od Tel Awiwu. Badania wykopaliskowe ujawniły, że to portowe miasto powstało już około 5 tys. lat temu. W miarę upływających stuleci dominowali w nim Fenicjanie, Grecy, Rzymianie, Bizantyjczycy.
Odkryta tłocznia zajmuje powierzchnię 100 metrów kwadratowych. W jej skład wchodzą cztery podstawowe elementy. Pierwszym jest pomieszczenie do którego wrzucano zebrane grona aby fermentowały. Drugim — platforma na której stawiano prasę do wyciskania moszczu — jej podłoga była nachylona w taki sposób aby wyciśnięty sok spływał do kadzi gdzie przebiegał dalej proces winifikacji. Była tam też kadź fermentacyjna, a ostatni element kompleksu tłoczni to zbiornik zagłębiony w podłodze, do którego trafiały wytłoczyny — były wykorzystywane do produkcji octu lub zalewano je wodą i uzyskiwano tzw. lurę czyli wino najgorszej jakości przeznaczone dla biedoty, robotników itp.
Tłocznia znajduje się w dawnej dzielnicy bizantyjskiej. Jej wiek określono na podstawie monet znalezionych w ruinach. Działała na pewno w latach 313 — 636. Badacze nie wykluczają, że rozpoczęła pracę kilka lat wcześniej, a zakończyła nieco później.
W ruinach tłoczni archeolodzy znaleźli także glinianą lampę oliwną w formie kościoła; w ścianach miniaturowej świątyni znajdują się okna w kształcie krzyży. Ta ażurowa latarnia rzucała cienie na ściany tłoczni w formie krzyży. Na tej podstawie archeolodzy wysnuli wniosek, że tłocznia była w rękach chrześcijan.
W starożytności Aszkelon słynął z produkcji wina. Leżał na szlaku handlowym łączącym Europę z Egiptem, Syrią i Mezopotamią. Szlak ten Rzymianie nazywali Via Maris („Droga Morska"). Jest on opisywany w Biblii: „Jak w przeszłości sprowadził Pan hańbę na ziemię Zebulona i na ziemię Naftalego, tak w przyszłości okryje chwałą drogę morską... " (Izajasz, 8:23).
