Roman Kurkiewicz:
Bankier anarchista
Fernando Pessoa, Jirafa Roja 2006, tłum. Stanisław Krastowicz
Bo pytanie o pieniądze w kontekście wolności jest ważne.
Teresa
Aktualizacja: 07.10.2012 19:00 Publikacja: 07.10.2012 19:00
Foto: Przekrój
Bankier anarchista
Fernando Pessoa, Jirafa Roja 2006, tłum. Stanisław Krastowicz
Bo pytanie o pieniądze w kontekście wolności jest ważne.
Teresa
Steve Sem-Sandberg, Czarne 2009, tłum. Irena Kowadło-Przedmojska
Bo jest czas pisania felietonów i czas ich niepisania. Tak to wyglądało u Ulriki Meinhoff.
Manifest komunistyczny
Karol Marks, Fryderyk Engels
Bo są teksty, które obrastają nowymi znaczeniami, nie tracąc mocy przekazu.
Paradoks macho
Jackson Katz, Czarna Owca 2012, przekład zbiorowy
Bo żaden z nas nie jest bez grzechu i czas z tym skończyć.
Don Kichot
Miguel de Cervantes y Saavedra, tłum. Anna Ludwika Czerny i Zygmunt Czerny
Bo jest to największa saga naszej kultury.
Diatryby
Epiktet, tłum. Leon Joachimowicz, PWN 1961
Bo trzeba szukać dystansu, szczególnie stojąc na opadającej fali.
Wstyd
Salman Rushdie, Rebis 2000, tłum. Mariusz Ferek
Białe zęby
Zadie Smith, Znak, tłum. Zbigniew Batko, różne wydania
„Wstyd" Salmana Rushdie'ego i „Białe zęby" Zadie Smith to dwie kluczowe książki do zrozumienia naszego problemu z realizacją idei wielokulturowego społeczeństwa.
Rushdie opisując dzieje pakistańskiej walki o nową państwowość i nową tożsamość (po upadku imperium brytyjskiego), pokazuje, jakie znaczenie dla narodzin przemocy ma wstyd. Smith natomiast przedstawiając życie codzienne imigrantów w Anglii, zwraca uwagę na to, że pomimo posiadania praw obywatelskich są oni wciąż poza nawiasem opowieści o brytyjskości. Obie lektury pokazują, że prawa obywatelskie to zdecydowanie za mało, nie wystarczy też „dobry socjal". Człowiek, jako istota zawieszona w sieciach znaczeń, potrzebuje także akceptacji na poziomie symbolicznym, kulturowym. Jeżeli nie wprowadzimy narracji innych niż europejskie do naszych podręczników, muzeów, na pomniki i łamy gazet, do kultury wysokiej i popularnej, jeżeli nieeuropejskie kultury będziemy wciąż traktować jak mniej istotne (choć często są o wiele starsze i bogatsze od naszych), jeżeli imigranci nie będą mogli czuć się w życiu społecznym dumni ze swego dziedzictwa, to wzbudzać będziemy w nich poczucie niezasłużonego upokorzenia. Z upokorzenia bierze się wstyd, ze wstydu zaś może u niektórych narodzić się przemoc. Przemoc, którą sami na siebie ściągniemy.
Dług wg Margaret Atwood
reż. Jennifer Baichwal, Kanada 2011
Dług
Margaret Atwood, Znak 2010, tłum. Tomasz Macios
Filmowy esej o tym, jak przez całe życie zaciągamy dług – moralny, ekologiczny, materialny – wobec innych ludzi oraz planety. Kupując tanie pomidory w hipermarkecie, korzystamy z niewolniczej pracy robotnic i robotników rolnych. Jeżdżąc samochodami, latając samolotami, stajemy się winni katastrofom ekologicznym, takim jak zalanie ropą Zatoki Meksykańskiej, którego skutki obciążą wiele pokoleń (ludzi i innych zwierząt).Atwood stawia też pytanie o to, czy i jak możemy spłacić taki dług, którego nie da się wyrazić pieniędzmi.
Żyd – wróg odwieczny?
Antysemityzm w Polsce i jego źródła
Alina Cała, Nisza 2012
Interdyscyplinarne dzieło podsumowujące wieloletnie badania wybitnej znawczyni tematu. Doktor Alina Cała szuka odpowiedzi na pytanie o źródła nowoczesnego antysemityzmu, jego związki z chrześcijańskim antyjudaizmem, ale także zastanawia się, jaką funkcję pełni dziś ta ideologia.
Kwiaty polskie
Julian Tuwim, Czytelnik 1975
Są dobre na wszystko. Na tęsknotę, nostalgię za miejscami drogimi i utraconymi, za drobnymi szczegółami życia, na utratę wiary w sprawy ważne, na smutek, na miłość. To poemat, który jest leczniczym balsamem, socjalistycznym manifestem i afrodyzjakiem jednocześnie. Napisane w większości na emigracji w latach II wojny światowej, kryją w sobie Polskę drogą mi i bliską, związaną w bukiecie razem z prowincjonalnymi różami, „zaściankowymi i niestołecznymi". Zresztą szkoda słów, bo każde z nich marne i niepełne przy tym, co chciałoby opisać. Otwórzcie na jakiejkolwiek stronie, zatrzymajcie się przy pierwszym z brzegu wersie. Mnie się trafiły takie o poezji:
Krzesiwem jesteś – ogniem – dymem –
Żniwem się złocisz w samym siewie.
Sypiesz się w ciemność gwiazdospadem
Więc biegnę w noc na gwiazdobranie.
Palę Paryż
Bruno Jasieński, Jirafa Roja 2007
Ta książka zaczęła się od nieporozumienia. Bruno Jasieński przeczytał nowelę francuskiego pisarza i dyplomaty Paula Moranda „Je brûle Moscou" („Mijam Moskwę", choć tytuł można zinterpretować jako „Palę Moskwę"). W odwecie za spalenie stolicy światowego proletariatu futurystyczny poeta postanowił spalić Paryż. A właściwie nie tyle spalić, ile sprowadzić na miasto zarazę rękami zdesperowanego, porzuconego przez ukochaną robotnika. Katastrofa odciętego od świata Paryża uwalnia siły rewolucyjne. Inne niż te, które w końcu zgładziły Jasieńskiego. Fantastyczna, dziwna, wzniosła i szalona lektura.
Bolało jeszcze bardziej
Lidia Ostałowska, Czarne 2012
Ta książka boli, ale trzeba ją przeczytać. Zwłaszcza wtedy, gdy uznaje się transformację ustrojową wyłącznie za sukces, postęp i modernizację. Reportaże Ostałowskiej opowiadają o tych, którym się nie udało. Byli pracownicy PGR na Suwalszczyźnie. Bezinteresownie prześladowane przez policję chłopaki z łódzkich Bałut. Trzech chłopców z biednych rodzin, którzy harują fizycznie, żeby skończyć szkołę. Ale też kobiety – jak ta, która przez lata była wykorzystywana przez ojca, czy te, które przez całe życie obwiniają się za dokonanie aborcji. Jest tutaj tekst „Teraz go zarymuję" z 2001 r., który stał się inspiracją do głośnego obecnie filmu „Jesteś Bogiem" o zespole Paktofonika. To Ostałowska jako pierwsza opowiedziała nam o Magiku i jego przyjaciołach.
Malina
Ingeborg Bachmann, mała litera/studio 2012,
tłum. Sławomir Błaut, interpretacja Karolina Gruszka
Jedyna powieść wybitnej austriackiej poetki w interpretacji aktorki Karoliny Gruszki. Dziwny, przejmujący, kobiecy monolog, którego tłem jest Wiedeń lat 60. Opowieść o związku z mężczyznami, Ivanem i Maliną, zawikłana i niejednoznaczna. Dzięki nagraniu możemy jej słuchać wielokrotnie – tak, jakbyśmy słuchali intymnych wyznań bliskiej nam osoby. Wiele takich odsłuchań przede mną, bo jeszcze wcale nie rozumiem.
Spojrzenie wstecz
Lidia Ciołkoszowa, Editions du dialogue, Paryż 1995
Gdy Lidia Ciołkoszowa i Andrzej Friszke prowadzili te rozmowy, ona miała około 90 lat i wciąż fantastyczną pamięć, jasność myśli, świeżość spojrzenia. Niesamowita opowieść o wspaniałym życiu i takich samych ludziach.
Biblia w ręku ateisty
Helena Eilstein, IFiS PAN 2006
Dzieło życia filozofki, logiczki, racjonalistki. Książka niełatwa, wymaga przynajmniej znajomości podstaw logiki, ale zachęcam. We wcześniejszych „Szkicach ateistycznych" Eilstein w rozkoszny sposób rozprawia się z nielogicznościami w późnych tekstach swego nieco młodszego kolegi z Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego – Leszka Kołakowskiego. Oboje wylecieli stamtąd po 1968 r.
Pan raczy żartować, panie Feynman.
Przypadki ciekawego człowieka
Richard Phillips Feynman, Znak 2007, tłum. Tomasz Bieroń
To takie przyjemne spotkanie z dowcipnym człowiekiem. Potem można już spokojnie zabrać się za kilkutomowe „Wykłady z fizyki" tegoż autora, uczestnika projektu „Manhattan", którego celem było skonstruowanie bomby atomowej, i laureata Nagrody Nobla.
Bez państwa.
Demokracja uczestnicząca w działaniu
Rafał Górski, Ha!art 2007
Autor – działacz opozycji demokratycznej za PRL, członek KPN, potem anarchosyndykalista – zajmował się m.in. kwestiami spółdzielczości, budżetu partycypacyjnego. Zmarł w 2010 r. w wieku 37 lat.
The Precariat. The New Dangerous Class
Guy Standing, Bloomsbury 2011
Pierwsza i już zapewne klasyczna książka o prekariacie – „kategorii społecznej charakterystycznej dla późnego kapitalizmu".
Zanim zapadnie noc
Reinaldo Arenas, Świat Książki 2005, tłum. Urszula Kropiwiec
Wstrząsająca autobiografia kubańskiego pisarza. Życie nad przepaścią jako przygoda, więzienia castrowskie, opis rozwibrowanego i bezpruderyjnego życia homoseksualnego oraz karkołomnej ucieczki z wyspy.
Cartas profanas.
Novela de la correspondencia entre Santucho y Gombrowicz
Luis Mattini, Ediciones Continente, Buenos Aires 2008
Argentyńska książka o korespondencji pomiędzy rewolucjonistą, następcą Che Guevary, Robertem Santucho a Witoldem Gombrowiczem. Do ich spotkania doszło w realu, a Mattini – sam były rewolucjonista – stara się wyłożyć racje obu stron, czyli zaangażowanego bojownika politycznego i bojownika intelektualnego, sceptycznego politycznie.
The Inner Revolution
Stephen Thibaut, ABZD 1997
Wedle Stephena Thibauta, znanego jako mistrz Kosen, zen jest jak guerilla. Toczymy walkę z siłami, zachłannością i kłamstwem w nas samych. Walka ta wydaje się nie dawać nadziei na zwycięstwo, ale przy pewnej dawce uporu można dojść do wyzwolenia z siebie samego. Książka stała się inspiracją dla jednego z synów Che Guevary.
Bonnie and Clyde
reż. Arthur Penn, grają Faye Dunaway i Warren Beatty, 1967
Bonnie (Faye Dunaway), była kelnerka, spotyka drobnego przestępcę Clyde'a. Razem ruszają w podróż przez pogrążone w kryzysie południe Stanów Zjednoczonych. Napadają na sklepy, rabują banki. Stają się sławni i niebezpieczni. Ten klasyczny już film oskarżano kiedyś o apoteozę przestępstwa i brutalność – mowa zwłaszcza o ostatniej scenie, w której giną Bonnie i Clyde.
Wojna nie ma w sobie nic z kobiety
Swietłana Aleksijewicz, Czarne 2010, tłum. Jerzy Czech
Jeśli ktoś przy oglądaniu „Czterech pancernych i psa" miał refleksję w rodzaju: „A co, jak Marusia miała okres?", dowie się z książki Aleksijewicz o tym, jak kobiety żołnierze radziły sobie z fizjologią, ale też z psychiką na wojnie. A także – i przede wszystkim – jak to się stało, że mimo ich masowego udziału w wojnie zostały wymazane z kart historii.
Kamień cierpliwości
Atiq Rahimi, Wydawnictwo Literackie 2010, tłum. Magdalena Kamińska-Maurugeon
Wokół wojna i przemoc, krzyki mordowanych, a afgańska kobieta nad ciałem rannego oraz nieprzytomnego męża rozpoczyna swoją spowiedź. Opowiada o tym, jak ojciec ją sprzedał, jak bił ją i ignorował mąż, o samotności. Poetycka proza, napisana językiem lakonicznym. Wstrząsająca, a zarazem piękna.
Podziemie kobiet
Shana Penn, wyd. Rosner i Wspólnicy, Warszawa 2003
Nowy polski kapitalizm
Jane Hardy, wyd. Książka i Prasa, Warszawa 2010
Prywatyzując Polskę
Elizabeth Dunn, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007
Cudzoziemki patrzą na Polskę. Niby wszystko takie znajome, a jednak zupełnie inaczej – takie są książki pisane o Polsce przez zagraniczne badaczki. Polacy celebrują i hołubią swoją historię, jednak po lekturze Dunn, Penn i Hardy można mieć wrażenie, że w dość jednowymiarowy sposób. Wszystkie autorki przybyły do Polski zafascynowane krajem, jednak nie poddały się polskim „hierarchiom ważności", przykładając do polskiej rzeczywistości swoją miarę. Dlatego też na boczny plan odsuwają to, co u nas od zawsze najważniejsze, i przyglądają się z zainteresowaniem temu, co u nas tak oczywiste, że aż nieistotne. Shana Penn opisuje „Podziemie kobiet" – historię pierwszej „Solidarności" widzianą oczyma działaczek, dziennikarek i mnóstwa innych kobiet, które lekceważone przez bezpiekę z racji swojej płci tworzyły wielką siatkę podziemnej opozycji. Życie polityczne przeplata się z trudnymi wyborami rodzinnymi, a wszystko okraszone fantastycznymi anegdotami o „bibule" ukrywanej w tetrowych pieluchach i łączniczkach z AK-owską przeszłością. Plus ważne, feministyczne pytania o miejsce kobiet w ruchach społecznych i polityce. Polskiej transformacji przyglądają się natomiast Elisabeth Dunn w „Prywatyzując Polskę" i Jane Hardy w „Nowym polskim kapitalizmie", o skutki przemian gospodarczych pytając przede wszystkim kobiety. Starają się być rzeczniczkami ich doświadczeń (utrata pracy, przejście do sektora prywatnego, konfrontacja z nowymi stylami zarządzania przywiezionymi z Zachodu, dopinanie domowego budżetu). Kwestionują mit homo sovieticus, którego dobrze pracować nauczył dopiero zachodni menedżer, oraz dużo miejsca poświęcają pracy domowej kobiet. Dlatego też książki Penn, Hardy i Dunn, mimo że pisane przez kobiety z dalekiego kraju, są tak bliskie.
Flat Earth News
Nick Davies, Chatto & Windus 2008
Nick Davies, dziennikarz z wieloletnim doświadczeniem, obiektem swego dziennikarskiego śledztwa uczynił swoją profesję. Wyniki tego śledztwa są porażające. Pokazuje mechanizmy, za pomocą których treść wiadomości powstaje na zamówienie działów PR dużych koncernów lub na potrzeby konkretnego polityka. Jak do potrzeb sprzedaży newsa, udowodnienia tezy naginane są statystyki, przeinaczane wypowiedzi. Tak tworzy się wiadomości, które tyle mają wspólnego z prawdą co stwierdzenie, że Ziemia jest płaska. Niestety – i czytelnicy, i sama brać dziennikarska bardzo chętnie w to wierzą.
Ojciec Nieświęty
rozmowy Piotra Szumlewicza o JP II, Czarna Owca 2012
Autor zrywa z tabu polskiej debaty publicznej, która o polskim papieżu karze mówić tylko dobrze. Pyta swoich rozmówców – znanych naukowców, polityków dziennikarzy – o trudne aspekty pontyfikatu papieża Polaka: pedofilię w Kościele katolickim, pranie brudnych pieniędzy w Watykanie, radykalny stosunek do kwestii stosowania środków antykoncepcyjnych, aborcji. Doskonała odtrutka na słodycz kremówek.
Laramie Project
reż. Moises Kaufman, 2002
Oparty na prawdziwych wydarzeniach poruszający film o tragedii, która rozegrała się w 1998 r. w Laramie, w stanie Wyoming. 21-letni student, Matthew Shepard, gej, został ciężko pobity przez dwóch napastników, a następnie przywiązany do płotu i pozostawiony na pewną śmierć na obrzeżach miasta. Zmarł przewieziony do szpitala, ale jego rodzice Judy i Dennis Shepardowie doprowadzili do zmiany prawa, umożliwiającej ściganie tzw. zbrodni z nienawiści ze względu na orientację seksualną.
Melancholia
dramat, reż. Lars von Trier, wyk. Kirsten Dunst, Charlotte Gainsbourg, Dania-Francja-Szwecja-Niemcy 2011
Bo trzeba nauczyć się zbierać gałęzie. Szczególnie wtedy, kiedy końca świata nie będzie.
Reggae Rastafari
Sławomir Gołaszewski, Manufaktura Legenda 2012
Bob Marley, Haile Sellasje, Etiopia, zarys mitologii rastafariańskiej oraz polska droga reggae, czyli historia marzenia o innym świecie.
w imię Ojca mordują
w imię Syna rabują
w imię Ducha mają wątpliwości
w imię Matki rozgrzeszą
w imię Córki pocieszą
pogrążą cię w imię Brata i Siostry
W stronę architektury
Le Corbusier, Centrum Architektury 2012, tłum. Tomasz Swoboda
Dla jednych wybitny myśliciel, papież nowoczesności, dla innych największy szkodnik w dziejach architektury. Bez tej książki trudno zrozumieć współczesne miasto.
Godziny
Michael Cunningham, Rebis 2011, tłum. Maja Charkiewicz, Beata Gontar
Osadzona w trzech przestrzeniach czasowych opowieść splata się w jedną historię o odwadze, poszukiwaniu sensu i własnej drogi. Oraz radości w tym wszystkim. Coś, gdzieś, jakoś kryje się między scenami. I daje niesamowity napęd do życia.
Pani Dalloway
Virginia Woolf, Znak 2008, tłum. Krystyna Tarnowska
Chwile wolności. Dziennik 1915–1941
Wydawnictwo Literackie 2007, tłum. Magda Heydel
Jeden czerwcowy dzień w Londynie przed laty i tyle uniwersalnych namiętności. To także manifest odwagi i indywidualności patrzenia powoli, a zarazem z pasją; indywidualnie, a zarazem z pamięcią, że jesteśmy z innymi. A czasem boleśnie obok nich. To wszystko najmocniej dochodzi do głosu w „Dziennikach" Virginii Woolf. Polskie wydanie opublikowane kilka lat temu przez Wydawnictwo Literackie daje wyobrażenie o tym, jak przeszywająca może być opowieść osoby samotnej, która usiłuje się odnaleźć między innymi. I między słowami. To opowieść mocno przygnębiająca. A jednak, o paradoksie, dająca mnóstwo siły. Jak nic innego.
The Kite
Anate Studio, bezpłatna gra (PC), do pobrania na:
Jak to jest być kobietą na skraju załamania nerwowego,
bitą i poniżaną? Gra „The Kite" przybliża problem przemocy w rodzinie. Kiedy Oleh przychodzi do domu, upija się i daje upust frustracjom, znęcając się psychicznie i fizycznie nad żoną Mashą. Nie obchodzi go nawet własny syn, który podczas jednej z awantur ucieka z domu. Ten swoisty cyfrowy manifest społecznej krytyki ubrany jest w prostą, rysowaną odręcznie oprawę graficzną, razem z muzyką Ludwiga van Beethovena. Tytuł daje do myślenia, a zadania w stylu: „Daj głodnemu dziecku coś do jedzenia, kiedy lodówka jest pusta", „Wydostań się z zabarykadowanej przez męża kuchni" przypominają o strategiach przeżycia ludzi w trudnych sytuacjach życiowych.
Życie przed sobą
Émile Ajar (Romain Gary), wyd. Cyklady 2005, tłum. Braunstein Maria, Daniłowicz Agnieszka
Opowieść małego Mohammeda, zwanego Momo, wychowywanego w Paryżu przez polską Żydówkę, która przeszła Auschwitz, emerytowaną prostytutkę, wzrusza i daje do myślenia. Mało znana, a szkoda.
Dzieci Północy
Salman Rushdie, Rebis 2006, tłum. Anna Kołyszko
Wielka saga Salmana Rushdie'ego. Mniej znana niż „Szatańskie wersety", ale przez wielu krytyków uważana za lepszą. Realizm magiczny prima sorte, a przy okazji krótka historia Indii.
Bóg rzeczy małych
Arundhati Roy, wyd. Zysk i S-ka 2010
Dzieje się na południu Indii, czuć ich gorąco i lepkość coca-coli. O tragediach, rzeczach ważnych i mniej ważnych.
Harun i morze opowieści
Salman Rushdie, Rebis 2010
Dla dzieci – opowieść o wielkim gawędziarzu i ponurybach w mieście alifbej. Dla rodziców zabawa w odnajdywanie skojarzeń, dla dzieci fantastyczna baśń.
Kocia kołyska
Kurt Vonnegut, wiele wydań, ostatnio Albatros 2012
Na pewno wszyscy to znają, ale zawsze warto przypomnieć Księgę Bokonona jako alternatywę dla tych, którzy potrzebują w coś wierzyć.
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Przekrój
Bankier anarchista
Środowisko kultury żegna Stanisława Tyma, odbiorcy jego filmów, sztuk, felietonów nie mogą się pogodzić ze śmiercią artysty. Warto przypomnieć jego związki z naszą gazetą.
Całe dakady dla recepcji Franza Kafki zostały stracone – mówi Reiner Stach, autor trzytomowej biografii autora „Procesu”.
W zamkowych Arkadach Kubickiego w czwartek rozpoczęły się Targi Książki Historycznej, organizowane przez Fundację Historia i Kultura.
„Rozdroże kruków" to zapowiadana na 29 listopada nowa część przygód Geralta. Książka, którą wyda SuperNOWA, jest zaskakującym prequelem. Fragment poznali już czytelnicy „Nowej Fantastyki”.
Bank wspiera rozwój pasji, dlatego miał już w swojej ofercie konto gamingowe, atrakcyjne wizerunki kart płatniczych oraz skórek w aplikacji nawiązujących do gier. Teraz, chcąc dotrzeć do młodych, stworzył w ramach trybu kreatywnego swoją mapę symulacyjną w Fortnite, łącząc innowacyjną rozgrywkę z edukacją finansową i udostępniając graczom możliwość stworzenia w wirtualnym świecie własnego banku.
„Niewygodna” Patrycji Volny, córki „barda Solidarności”, to oskarżenie rzucone słynnemu ojcu, ale i innym mężczyznom z życia modelki, wokalistki, aktorki.
„Ilustrownik. Przewodnik po sztuce malarskiej” Grażyny Bastek jest publikacją unikatową. Daje wiedzę i poczucie, że warto ją zgłębiać.
Cenię historie grozy z morałem, a filmowy horror „Substancja” właśnie taki jest, i nie szkodzi, że przesłanie jest dość oczywiste.
Arabscy najeźdźcy byli zdumieni ogromem Aleksandrii, wspaniałością jej budowli, rozmiarami bram i fortyfikacji. Ujrzeli wyniosłe kolumny i imponujące obeliski, podziwiali katedrę św. Marka i latarnię Faros, która jakby unosiła się na falach
Lekceważący stosunek Geralta do mamony, odziedziczony chyba po Philipie Marlowe, jest nierealistyczny i niestosowny. Wiedźmin to bowiem niesłychanie ryzykowna profesja. Może czas pomyśleć o ubezpieczeniu?
Amerykańscy jurorzy docenili historię polskiego producenta ciężarówek.
Środowisko kultury żegna Stanisława Tyma, odbiorcy jego filmów, sztuk, felietonów nie mogą się pogodzić ze śmiercią artysty. Warto przypomnieć jego związki z naszą gazetą.
„Psy gończe” Joanny Ufnalskiej miały wszystko, aby stać się hitem. Dlaczego tak się nie stało?
Choć nie znamy jego prawdziwej skali, występuje wszędzie i dotyka wszystkich.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas