Mieszkaniec Latiny, miasta sztucznie utworzonego przez Mussoliniego na terenie osuszonego bagna. Poeta, dla którego antyk jest równie namacalny, jak współczesne Włochy. Uważny czytelnik Herberta.
Renato Gabriele to włoski poeta, eseista i dramaturg, który bardzo zasłużył się również i polskiej poezji. Jest on autorem zbioru esejów m.in. o Zbigniewie Herbercie, Czesławie Miłoszu i Wisławie Szymborskiej („Sette saggi di poesia polacca"). Można powiedzieć, że jego miłość do polskiej kultury jest miłością odwzajemnioną, bo oto jego „Elegie poszukiwacza muszli" zostały przełożone wspaniale na nasz język przez dwie tłumaczki: Zofię Anuszkiewicz i Lucię Pascale, które sprostały niełatwemu zadaniu. Poezja Renato Gabriele jest bowiem bardzo gęsta i melodyjna. On sam właściwie ją „wyśpiewuje" (co dane nam było słyszeć na spotkaniu we Włoskim Instytucie Kultury), a sam układ wierszy przypomina zapis nutowy.
