Zasługi Jerzego Ficowskiego dla popularyzacji Schulza są trudne do przecenienia. To on w latach 40. ub. wieku rozpoczął poszukiwania rozproszonego dzieła literackiego i plastycznego drohobyckiego artysty. Tak powstała „Księga listów" zawierająca ocalałą odnalezioną korespondencję pisarza, potem były „Regiony wielkiej herezji", „Okolice sklepów cynamonowych". Prace zyskały uznanie także poza Polską. Bestsellerem stało się wielojęzyczne wydanie „Xięgi Bałwochwalczej".
Album „Księga obrazów" ma ciekawą i dość zaskakującą historię. Jest zwieńczeniem wieloletnich prac Ficowskiego dotyczących spuścizny Brunona Schulza. Obejmuje wszystkie zachowane i odnalezione jego prace plastyczne, a także reprodukcje niektórych dzieł zaginionych.
Ficowski zamierzał wydać je w pięciu odrębnych tomach. W 1992 roku ukazał się pierwszy: „Bruno Schulz. Ilustracje do własnych utworów". Z dalszych planów nic nie wyszło, bo wydawnictwo PeRprint przestało istnieć. Na wydanie czekały następne tomy zawierające autoportrety i portrety, grafiki, ekslibrisy i winiety; kobietę jako idola i władczynię oraz tematykę żydowską i chasydzką. Teraz, po śmierci Jerzego Ficowskiego, dzięki niestrudzonej Elżbiecie Ficowskiej, udało się zrealizować tamte plany.
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria pomieściło wszystko w jednym tomie. Zachowano układ sugerowany przez Ficowskiego, a całość opatrzono jego komentarzem. Książka jest naprawdę imponująca. Największą ciekawostkę stanowią oczywiście prace znajdujące się w zbiorach prywatnych, czasem po raz pierwszy reprodukowane.
Do niektórych Jerzemu Ficowskiemu dotrzeć było szczególnie trudno. Opowiadał mi niegdyś, jak długo namawiał pewnego łódzkiego antykwariusza, by zgodził się na sfotografowanie niezwykłego alfabetu Schulza, który uważał nie bez racji za skarb swej kolekcji.
W albumie takich perełek jest więcej. Imponują zwłaszcza seria autoportretów oraz tematyka kobieca. Dzięki tej księdze możemy podziwiać rozmaite warianty znanych potem rysunków i grafik. Przeglądając tę publikację, mamy okazję odbyć magiczną podróż po świecie wyobraźni Schulza i obcować z jego obsesjami, lękami, fascynacjami.
