26 prezentowanych prac Abakanowicz pochodzi z lat 1950-1980. Przede wszystkim są to gigantyczne przestrzenne formy, zwane „Abakanami” z barwionego sizalu, liny konopnej, końskiego włosia, które zrewolucjonizowały pojęcie tkaniny i rzeźby .
Tate podkreśla, że w swojej ponad 50-letniej karierze Magdalena Abakanowicz (1930-2017), zmieniając pojęcie rzeźby, przetarła drogę innym artystom pracującym z włóknem.
Czytaj więcej
Zbigniew Hołdys stanął w obronie oficyny, gdzie urodziła się Magdalena Abakanowicz.
„Decydując się na odrzucenie restrykcyjnych definicji sztuki i rzemiosła odziedziczonych po poprzednich pokoleniach, Abakanowicz stworzyła pionierskie instalacje z włókna, które były radykalnym odejściem od tradycyjnych gobelinów produkowanych w Europie Zachodniej. Wywodząc swoją nazwę od nazwiska artystki Abakany zadziwiły krytyków, kiedy zostały po raz pierwszy zaprezentowane pod koniec lat 60. Niektóre mierzące ponad pięć metrów wysokości i wystawione z dala od stabilnych ścian galerii, swobodnie wiszące utkane formy nie wyglądały ani na rzeźby, ani na gobeliny. Tworzyły relacje przestrzenne z ciałami otaczających je widzów.” – czytamy we wprowadzeniu do wystawy.
Sama artystka uważała, że jej Abakany były swego rodzaju pomostem między nią a światem zewnętrznym. Tworzyły atmosferę, w której czuła się bezpieczniej i kreowały jej własny świat.
