Cztery kieliszki, które zabiły Johna Bonhama

Wszyscy fani brytyjskiego kwartetu wiedzą, że przyczyną jego rozpadu w 1980 r. była śmierć perkusisty Johna Bonhama. Z filmu dowiadujemy się, jak do niej doszło: po przebudzeniu wypił cztery poczwórne wódki, zjadł bułkę z szynką i poprawił czterema poczwórnymi szotami. Potem pił cały dzień. Do kolejnego tournée nie doszło.

[wyimek]Informacje o serii [link=http://sklep.rp.pl/]sklep.rp.pl[/link] [/wyimek]

Bogowie hard rocka byli już wtedy strąceni z piedestału przez młodą punkową publiczność. Los zadał im kolejne ciosy. W 1977 r. syn wokalisty Roberta Planta zmarł w wyniku infekcji. Gitarzysta Jimmy Page nie zadowalał się whisky, brał twarde narkotyki. Zabawa w rock and rolla stawała się piekłem.

Biografowie i przyjaciele zespołu analizują legendę grupy w niezwykle barwny sposób, ale z dbałością o fakty. Dowiadujemy się, że Led Zeppelin na czas podróży po Ameryce wynajmowali za 30 tysięcy boeinga 720. Zatrudnienie znalazła m.in. specjalistka od mieszania kokainy.

Menedżerowie odpowiadający za koncerty wspominają o częstej praktyce demolowania hoteli. Groteskowa jest anegdota o hotelarzu, który ze stoickim spokojem zwrócił Bonhamowi uwagę, że w pokoju zapomniał zniszczyć tylko lustra.

Inna wersja historii zespołu mówi, że plotki na temat ekstrawaganckiego stylu życia muzyków kolportował menedżer grupy Peter Grant, jedna z najciekawszych postaci w branży. W filmie wspomina, jak na opanowanym przez mafię rynku muzycznym przetrwał tylko dlatego, że był wysokim barczystym facetem i nie bał się pyskówek nazywanych „werbalną przemocą”. Upominał się o każdy tysiąc dolarów należny zespołowi. Raz dopiął swego, nie zwracając uwagi na wycelowaną w jego stronę lufę pistoletu.

To właśnie Peter Grant w 1968 r. wynegocjował z firmą Atlantic bezprecedensowy kontrakt płytowy o wartości 200 tysięcy dolarów. I zdecydował, że podbój świata Zeppelini rozpoczną od Ameryki, bo „tam są tłumy i pieniądze”. Dzięki menedżerowi muzycy mogli nagrać w spokoju dziewięć znakomitych albumów.

Sukcesy Led Zeppelin nie byłyby możliwe, gdyby nie intuicja Jimmy’ego Page’a, założyciela. Poznajemy go jako11-latka, który marzy o karierze biologa. Kiedy dojrzał, zastąpił w The Yardbirds Erica Claptona. Zabawnie wypada audiencja obu gitarzystów u królowej Elżbiety II. Raczej nie orientowała się w ich dorobku.

Page, w przeciwieństwie do Claptona, potrafił zgromadzić wokół siebie najbardziej uzdolnionych muzyków pokolenia. Plant zdobył sławę nie tylko dlatego, że paradował po scenie z nagim torsem, co uwielbiały groupies – był wszechstronnie uzdolnionym wokalistą. Perkusista John Bonham i basista John Paul Jones dorównywali mu talentami.

I jeszcze jeden szczegół wart wspomnienia: Page wraz z Grantem zdecydowali, że nie będą promować zespołu singlami ani występami telewizyjnymi. Wydawca musiał się na to zgodzić. I nie żałował decyzji. Zeppelini sprzedali kilkaset milionów albumów. Na jedyny koncert w 2007 r. bilety chciało kupić pół miliarda fanów.

[i][b]Tom 2: Led Zeppelin[/b] z filmem na DVD już w kioskach za [b]21,99 zł[/b].