Prapremiera Dnia świra w Teatrze Wielkim w Poznaniu

Z połączenia muzyki Hadriana Filipa Tabęckiego z opowieścią Marka Koterskiego powstała nowa jakość. "Dzień świra" w operze stracił realistyczną drobiazgowość, nabrał cech symbolicznych. Główny bohater został bowiem zwielokrotniony do siedmiu postaci, a monologi Miauczyńskiego (w filmie wypowiadane z offu przez Marka Kondrata) znakomicie wyśpiewuje zespół Audiofeels, ozdoba poznańskiej premiery. Każda kolejna scena nie jest – jak w filmie – zmaganiem z dołującą codziennością, lecz pogłębia wizerunek bohatera.

Kompozytor tak opracował libretto, a reżyser Igor Gorzkowski poprowadził spektakl, by powstał portret mężczyzny dokonującego bilansu porażek i niespełnień. Każdy facet musi zrobić kiedyś taki gorzki rozrachunek, pragnąc po raz ostatni poderwać się do lotu, dlatego mógłby stanąć na scenie obok innych Miauczyńskich.

To marzenie o czymś niezwykłym, które my, mężczyźni, nosimy w sobie do końca, co pokazuje prawdziwie operowy III akt poznańskiego "Dnia świra" z wielkim duetem miłosnym. Adaś nie wraca – jak w filmie – do domu. Zostaje na nadbałtyckiej plaży, odtrąciwszy Kobietę Życia. Gdyby postąpił inaczej, czy mógłby liczyć, że spotka go jeszcze coś niezwykłego?

Opera Tabęckiego – zgodnie z klasycznymi regułami – składa się z numerów muzycznych, co nieco szatkuje dramaturgię. Igor Gorzkowski zadbał jednak o spójność akcji i wyrazistość wielu postaci pojawiających się w kolejnych epizodach.

"Dzień świra" jest zbiorową kreacją zespołu Teatru Wielkiego w Poznaniu, który tą premierą pozyska z pewnością nowych widzów. Ma ich też przyciągać nazwisko autora kostiumów, Tomasza Jacykowa, choć to, co oglądamy na scenie, świadczy raczej, że jego udział w sukcesie spektaklu jest najmniejszy.