Dzień Wszystkich Świętych ma na celu uczczenie ludzi wyniesionych na ołtarze, jak również tych, którzy osiągnęli zbawienie a nie zostali beatyfikowani. Kościół widzi we Wszystkich Świętych przykłady do naśladowania oraz orędowników. Wstawiennictwo tych osób u Boga wyprasza żyjącym łaski potrzebne w osiągnięciu zbawienia. Wstawiennictwa Wszystkich Świętych wyprasza się m. in. jedną z najstarszych litanijnych modlitw Kościoła - Litanią do Wszystkich Świętych.
Początki uroczystości Wszystkich Świętych sięgają IV wieku, kiedy to w Antiochii obchodzono dzień wspomnienia wszystkich męczenników. W VII wieku, za czasów papieża Bonifacego, dzień ten nabrał większego znaczenia i obchodzony był 13 maja. Papież poświęcił dawny Panteon i uczynił go kościołem ku czci Najświętszej Maryi Panny i Wszystkich Męczenników. W rocznicę tych wydarzeń obchodzono rzymskie święto Wszystkich Świętych. W IX wieku uroczystość obchodzono w kilku innych krajach ale już nie w maju a 1 listopada. W X wieku papież Jan XI rozszerzył lokalne święto Rzymu na cały Kościół - stało się ono świętem Kościoła powszechnego – i od tego czasu wspominano męczenników oraz osoby, które zmarły w opinii świętości. Po ostatniej reformie liturgii teologowie podkreślają, że "uroczystość obejmuje nie tylko świętych kanonizowanych, ale wszystkich zmarłych, którzy osiągnęli doskonałość, a zatem także zmarłych spośród krewnych i przyjaciół".
W Polsce 1 listopada jest dniem wolnym od pracy. Ludzie odwiedzają w ten dzień groby zmarłych, modlą się w ich intencji, ozdabiają groby kwiatami i zapalają znicze. Uroczystość Wszystkich Świętych bywa mylona ze Świętem Zmarłych - w czasach PRL-u próbowano nadać temu dniu charakter świecki – stąd ta nazwa.
Dla chrześcijan jest to wyjątkowy czas. Od południa dnia Wszystkich Świętych do 8 listopada można uzyskać odpust zupełny. Trzeba w tym celu spełnić wszystkie warunki postawione przez Kościół.