Ustanowił ksiądz arcybiskup w archidiecezji warszawskiej Dzień Dziękczynienia, ale proponuje, by obchodziła go cała Polska. Zawsze w pierwszą niedzielę czerwca. Komu i za co mamy dziękować?
– Powodów do dziękczynienia jest ogromnie dużo. Nie jesteśmy samowystarczalni, ale nieustannie obdarowywani przez różnych ludzi. Dziękujemy więc najpierw najbliższym, tym wszystkim, którzy są wokół nas, i ludziom anonimowym, których w życiu nie spotkaliśmy, ale zawdzięczamy im bardzo dużo. Dziękujemy tym, którzy doprowadzili Polskę do wolności, oddali za nią życie. Dziękujemy takim bardzo zasłużonym dla Polski ludziom, jak Jan Paweł II czy prymas Stefan Wyszyński. Ponadto człowiek wierzący, doświadczając darów bożej łaski, począwszy od życia, dziękuje Bożej Opatrzności za to wszystko, co od Boga otrzymał, za wszystkie drogi, którymi Boża Opatrzność go prowadzi. Chciałbym, abyśmy w pierwszym dniu czerwca, który to miesiąc kojarzy się z wielkimi wydarzeniami w historii Polski ostatnich 25 lat, podziękowali Bogu, że żyjemy w wolnym kraju.
Czy ten pomysł pomoże dokończyć budowę Centrum Opatrzności Bożej? Bo, jak rozumiem, to główny cel tych działań.
– Nie ukrywam, że tłem Dnia Dziękczynienia jest w najbliższych latach troska o to, byśmy zbudowali Centrum Opatrzności Bożej. Ale w moim zamierzeniu głównym celem jest stworzenie w Polsce powszechnego święta dziękczynienia Opatrzności Bożej we wszystkich miejscach i parafiach kraju. Pokornie powiem, że chciałbym, aby w przyszłości Warszawa – tak jak Gniezno, Kraków – dwie pierwsze stolice, i Częstochowa – duchowa stolica kraju – miała takie święto, które będzie gromadzić wokół niej Polaków. Chodzi więc nie tylko o zbudowanie murów Centrum Opatrzności Bożej. Musimy już teraz myśleć o tym, co będzie się w tych murach działo później.
A co będzie?
