Przedwczesny triumf najeźdźców. Rosjanie znów utknęli

– Możliwe, że będziemy musieli cofnąć się z przednich pozycji w Lisiczańsku, by uniknąć okrążenia – podsumował ostatnie wydarzenia szef ukraińskiej administracji obwodu Serhij Hajdaj.

Wschodni brzeg rzeki Doniec – bliźniacze miasto Siewierodonieck i kilka wiosek na południe od niego – Ukraińcy w sposób zorganizowany i dyskretny opuścili pod koniec tygodnia. Rosyjska armia zorientowała się w tym dopiero po jednym dniu i zaczęła zajmować je, cały czas ostrzeliwując puste miejscowości z artylerii.

Po dziesięciu tygodniach walk Ukraińcy oddali Siewierodonieck, gdyż ich front załamał się 15 kilometrów od Lisiczańska, w stepach na południe od tej miejscowości, grożąc okrążeniem obrońców obu miast. Rosyjska armia omal nie zamknęła Ukraińców w kotle w okolicach miejscowości Zołote i Hirśke. Kremlowska propaganda początkowo twierdziła, że było tam ok. 20 tys. obrońców, później – 5–8 tys. Zachodni eksperci oceniali liczbę broniących się ukraińskich żołnierzy jedynie na ok. 1,5 tys., ale podkreślają, że „z powodu dość chaotycznego odwrotu Rosjanie wzięli jeńców i zdobyli dużo sprzętu”.

– Utrzymanie przez nas Siewierodoniecka bardzo mocno wyczerpało przeciwnika. Zadaliśmy solidne straty rosyjskiej armii. Nie bez powodu Rosjanie teraz próbują lobbować na całym świecie rozpoczęcie rozmów pokojowych – uważa ukraiński ekspert Ołeh Żdanow.

Ukraińska armia poniosła z kolei straty w Zołotym, tyle że Rosjanom nic to nie dało. Po zajęciu obu miejscowości znów utknęli.

Mija trzeci miesiąc ogłoszonej przez Kreml „drugiej fazy operacji”, a jego zdobycze są niewielkie. – Rosyjskie dowództwo wybrało konserwatywną strategię „rozdrabiania”, czyli rozbicia ukraińskiej armii w serii niedużych operacji (które rosyjska mogłaby wytrzymać), by wyczerpać ją i zdezorganizować – uważa jeden z niewielu pozostałych rosyjskich, niezależnych ekspertów, jednak występujący anonimowo.

Ataki posuwają się dzięki miażdżącej przewadze Rosjan w artylerii, zasypującej wszystko przed sobą tysiącami pocisków. – Ich skradające się posuwanie prawie w całości zależy od użycia ogromu amunicji, głównie artyleryjskiej. Jest ona wystrzeliwana w ilościach, których prawie żadna armia na świecie nie jest w stanie długo wytrzymać – wyjaśniał jeden z zachodnich urzędników, dlaczego wydaje się, że natarcie utknie. Możliwe, że „wkrótce wyczerpią się jej możliwości i będzie musiała wstrzymać tę młóckę”. Jednak w poprzednich miesiącach zachodni eksperci prorokowali, że Kremlowi zabraknie rakiet i pocisków kierowanych do ostrzału ukraińskich miast. Tymczasem trwają one cały czas. Wydaje się więc, że nikt nie wie, jakimi zasobami dysponuje rosyjska armia.

– Dostarczać szybciej, więcej broni, więcej amunicji, lepszą broń – wzywa zachodnich przywódców były ambasador USA w Moskwie, Michael McFaul.

Ale w ostatnich dniach najeźdźcom, którzy skupili w Donbasie broń przeciwlotniczą, udało się zahamować działania ukraińskich dronów, nawet Bayraktarów. Zmniejszyła się liczba ich ataków, jak i lotów zwiadowczych. A bez tych ostatnich niedawno dostarczona, zachodnia precyzyjna broń jest bezużyteczna.