Rekomendacje filmowe: Trzy zaskoczenia, każde w innym stylu

Fremont

Reż.: Babak Jalali 

Wyk.: Anaita Wali Zada, Gregg Turkington, Jeremy Allen White

Donya pochodzi z Afganistanu. Kiedyś była tłumaczką w armii amerykańskiej, co pomogło jej się dostać na lot do Ameryki. Teraz jej rodzina jest szantażowana, że zabiorą jej młodszego dziecko, bo nie potrafili wychować córki, która jest „zdrajczynią”. Donya mieszka w Fermont w Kalifornii, gdzie jest duże skupisko uciekinierów z Afganistanu. Pracuje w chińskiej fabryce ciasteczek z niespodzianką. Nie może spać, trafia do psychoterapeuty, z którym odbywa sesje. Jest potwornie samotna. Jak większość imigrantów. Jednego dnia wkłada do ciasteczka kartkę z własnym telefonem. „Fermont” jest filmem pełnym delikatności. Opowieścią o losie emigranta – o tęsknocie, niepokoju, samotności, ale też determinacji. O próbie przetrwania, wmówienia sobie, że jest dobrze. I tylko ta koszmarna bezsenność, na którą nie pomaga żaden proszek, przypomina, że może jednak nie jest to wszystko takie łatwe. 

Reżyser Babak Jalali urodził się w Iranie, ale rósł w Londynie, tam również skończył szkołę filmową. I od pierwszych filmów bohaterami jego opowieści byli Afgańczycy. On sam mówi, że spłaca dług. Jako dziecko nie mógł zrozumieć skąd brała się pogarda jego rodaków dla Afgańczyków. W nakręconych w czerni i bieli „Fremont” bardzo przekonującą rolę stworzyła Anaita Wali Zada, dwudziestokilkuletnia debiutantka, której życie ułożyło w bardzo podobny sposób jak życie Donyi. Ciekawy film.

Flow

Reż. Gints Zilbalodis

Animacja

Ten łotewski film zrobił naprawdę niezwykłą karierę. Ma już na swoim koncie Europejską Nagrodę Filmową i Złoty Glob dla najlepszej animacji. Ostatnio dołączył do tych wyróżnień dwie nominacje oscarowe – w kategoriach animacji i filmu zagranicznego. „Flow” to historia kota, który po gigantycznej powodzi, musi uciekać z zalanego domu. Sam, bo ludzie dawno się z ginącej pod wodą okolicy ewakuowali. Płynie z prądem, aż wskakuje na łódkę zapełnioną przez nietypowych pasażerów. I tak czarny kot, kapibara, piękny labrador, lemur i ranny ptak razem będą walczyć o przetrwanie. Gints Zilbalodis nie poszedł na łatwiznę. Zrobił film bez dialogów (przecież zwierzęta nie mówią), a jednak potrafił narysować całą gamę uczuć swoich bohaterów. Opowiedział o harcie ducha, przyjaźni, o pokonywaniu przeciwności, ale też własnego lęku. A wreszcie o świecie, który ginie bezpowrotnie. Bez wielkiego budżetu Disneya potrafił zrobić piękny film nie tylko dla dzieci. „Flow” to piękna, mądra i bardzo wzruszająca bajka. Nie sposób się w niej nie zakochać.