Miliony ton rosyjskiej pszenicy

Miliony ton taniej rosyjskiej pszenicy pojawiło się na globalnych rynkach od czasu, gdy Rosja zniosła w lipcu niemal roczne embargo na eksport zbóż, spychając na bok konkurentów z Europy i z USA.

Pszenica najwyższej jakości nadająca się na mąkę zdobyła popularność na nietradycyjnych rynkach, a ziarno niższej jakości staje się z kolei alternatywą dla drogiej kukurydzy jako pasza.

– Nie ma wątpliwości, że rosyjska pszenica utoruje sobie w najbliższych miesiącach drogę poza tradycyjnymi rynkami na Bliskim Wschodzie. Moim zdaniem, będziemy mieli do czynienia ze wzrostem sprzedaży w Azji i na Dalekim Wschodzie, podobnie w Ameryce Środkowej i Południowej — stwierdził pewien europejski makler.

- Widzieliśmy dość spektakularny rozwój tego procesu w I półroczu 2010, gdy zboże ze zbiorów w 2009 r. sprzedano w Japonii, na Karaibach, w Peru czy Ameryce Środkowej, gdzie konsumenci nie widzieli go wcześniej — dodał. Embargo wstrzymało tę tendencję.

Inny makler spodziewa się wzrostu sprzedaży rosyjskiej pszenicy w Azji, zwłaszcza takim biednym krajom jak Bangladesz, dzięki niższej cenie. — W najbliższych miesiącach wzrośnie rosyjska sprzedaż dużym importerom, Korei, Tajlandii i Indonezji — dodał. — Australia i Kanada ucierpią na tym. Podejrzewa się kilka krajów azjatyckich, Japonię i Tajwan, że kupują pszenicę z USA, by zmniejszyć deficyt handlowy z tym krajem.

Amerykańscy handlarze zbożowi obserwują rosyjski eksport, ale nie są zbytnio zaniepokojeni zmniejszaniem amerykańskiego udziału rynkowego w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach przez dostawy taniego rywala.

Ceny pszenicy spożywczej w portach Morza Czarnego są niższe od cen pszenicy amerykańskiej, ale większy koszt transportu morskiego z Rosji do obu Ameryk znacznie przekracza różnicę w cenach.

Konkurencyjne ceny rosyjskiej pszenicy paszowej wywołały obawy co do możliwych dostaw do Meksyku albo innym regionalnym importerom amerykańskiej kukurydzy, ale nie doszło do żadnych kontraktów. — Nic z tego nie wyszło, bo jak ze wszystkim, tak i tu pojawiła się kwestia fitosanitarna — stwierdził amerykański makler kukurydzą mając na myśli konieczność zatwierdzenia jakości importowanego ziarna.

Pszenica paszowa kosztuje w rosyjskich portach 255-260 dolarów za tonę FOB, a amerykańska w terminalach eksportowych Straży Przybrzeżnej niemal 300 dolarów FOB. Z kolei koszty jej transportu do wielu krajów latynoskich byłyby mniejsze o 15-20 dolarów za tonę z USA.

Mark Wiliiams z firmy brokerskiej Braemar Seascope uważa, że może dojść do kilku wysyłek jednorazowych (spot), ale nie sądzi, by Ameryka Łacińska zrezygnowała z wiarygodnego partnera w biznesie z północy.

Rosyjskie zasoby zbożowe mogą zmniejszyć popyt na brazylijską kukurydzę w Europie w najbliższych miesiącach, ale różnice w porach roku, kiedy możliwy jest eksport, nie stwarzają realnego zagrożenia — twierdzą maklerzy w Brazylii. — Pora eksportu w Brazylii jest inna niż w Rosji. Rosja może więc walczyć o rynek z USA — uważa analityk z Informa Economics FNP, Aedson Pereira.