Artykuł przygotowany przez firmę INTRUM
Siłacz zasilany silnikiem spalinowym
Wszystko zaczęło się w Warszawie w 1893 r. Trzej inżynierowie: Ludwik Rossmann, Kazimierz Matecki, Emil Schönfeld, wraz z czterema przedsiębiorcami: Stanisławem Rostkowskim, Aleksandrem Radzikowskim, Karolem Strassburgerem i Ludwikiem Fijałkowskim, z oszczędności posagowych swoich siedmiu córek założyli przedsiębiorstwo o nazwie Towarzystwo Udziałowe Specyalnej Fabryki Armatur. Na początku, w głównej mierze, produkowano armaturę dla przemysłu cukrowniczego, spożywczego i gorzelniczego, hydranty przeciwpożarowe oraz armaturę centralnego ogrzewania i wodociągową.
Dziewięć lat później właściciele poszerzyli działalność o produkcję silników spalinowych. Te produkowane na warszawskiej Woli zyskiwały na popularności, najczęściej trafiając na wschód. Wtedy też zdecydowano o nadaniu firmie nazwy Ursus, co było powiązane z popularnością powieści „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza. Z czasem Ursus stał się jedynym dostawcą silników do Rosji.
Pierwsze prace nad skonstruowaniem polskiego ciągnika trwały w latach 1916–1918 i zakończyły się wykonaniem jednego prototypu. Seryjna produkcja ruszyła w 1923 r. W 1983 r. w Ursusie produkowano około 50 tys. ciągników rocznie. Wielokrotnie nagradzano je na polskich i zagranicznych wystawach. Zdominowały one nie tylko rodzime rolnictwo, ale również sięgnęły po zagraniczne rynki w ponad 50 krajach świata.
W roku 2011 skończyła się warszawska historia fabryki Ursus. Firma przeniosła siedzibę do Lublina na tereny dawnej Fabryki Samochodów Ciężarowych, tym samym stając się ważnym przedsiębiorcą i pracodawcą w regionie. W tym czasie, w zakładzie produkowano kilka typów ciągników. Ważnym momentem było podpisanie pierwszego kontraktu na dostawę 1500 ciągników do Etiopii. Ponadto Ursus wspierał rozwój miejscowego serwisu oraz organizację własnej hali montażowej.