Prawnik dla ubogich

– Pomysł nie jest zły – ocenia Filip Czernicki, prezes Fundacji Uniwersyteckich Poradni Prawnych. – Obawiam się tylko, że jeżeli prawnicy otrzymają pieniądze za każdą poradę, to będą chcieli udzielić ich jak najwięcej. Może się wtedy okazać, że ilość porad nie przełoży się na ich jakość. Według Filipa Czernickiego stawki powinny być więc zryczałtowane, niezależnie od ilości udzielonych porad.

– Pomysł ministerialny mógłby się sprawdzić – uważa mecenas Rafał Dębowski – pod warunkiem jednak, że prawnicy sami się będą zgłaszać do tego typu poradnictwa. Już w tej chwili wielu adwokatów utrzymuje się z prowadzenia spraw urzędowych i chętnych zapewne nie zabraknie. Poza tym musi istnieć specjalizacja wśród udzielających takich porad – dodaje. – Zdarza się bowiem, że prawnik zajmujący się na co dzień prawem pracy dostaje do prowadzenia sprawę karną.

Pomoc państwa jest niezbędna. Nikt wprawdzie nie prowadzi badań, ilu Polaków nie stać na poradę, ale sam fakt, że przeszło 17 proc. osób ma dochody, za które nie można się utrzymać, o czymś świadczy. To, co proponuje Ministerstwo Sprawiedliwości, nie jest mi obce. W tej chwili pracuję nad podobnym rozwiązaniem tego problemu. Według mojej koncepcji biura pomocy prawnej powstałyby przy powiatach – a dokładnie przy powiatowych centrach pomocy rodzinie i rzecznikach praw konsumenta. Pracownicy biur udzielaliby informacji i porad prawnych, ale nie tylko. Biura kierowałyby także do innych organizacji oraz obrońców i pełnomocników z urzędu. Z tej pomocy korzystałyby osoby ubogie, ale i te, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej.

wyślij e-mail do autora: r.krupa@rp.pl