Sympozjum odbyła się w ramach projektu „Archeologiczne instrumenty muzyczne w polskich zbiorach muzealnych". Jego koordynatorem jest muzykolog, prof. Anna Gruszczyńska–Ziółkowska, która wielokrotnie w swojej pracy badawczej podejmowała wątki archeologiczne. - Instrument muzyczny czy narzędzie dźwiękowe są nie tylko przedmiotami wydającymi dźwięki. Ich właściwości wskazują na sposób słyszenia świata przez człowieka - rzecz, o której dzisiaj, w dobie powszechnego hałasu, rzadko myślimy. Dziś zamykamy uszy na natłok dźwięków - powiedziała badaczka.
Badania o profilu archeomuzykologicznym prowadzone są za granicą. Łączenie tych dwóch dyscyplin ma miejsce od lat 70. XX wieku. Archeologia muzyczna ma odrębną metodologię i coraz liczniejsze grono badaczy. Jednak w Polsce do tej pory nie było systemowej współpracy między środowiskami archeologów i muzykologów. Tym samym Instytut Muzykologii UW zainicjował w naszym kraju nową dyscyplinę - archeomuzykologię.
Celem projektu „Archeologiczne instrumenty muzyczne w polskich zbiorach muzealnych" jest znalezienie i analiza instrumentów muzycznych w polskich zbiorach muzealnych, uniwersyteckich i PAN-owskich. W czasie sympozjum przedstawiono wstępne wyniki. Zweryfikowano ustalenia archeologów, co do funkcji domniemanych zabytków - czy są to narzędzia, czy może instrumenty, oraz wykonano szereg nagrań i analiz akustycznych. Uczestnicy konferencji wysłuchali dźwięków, które wydają oryginalne grzechotki i inne instrumenty sprzed tysięcy lat.
PAP, Nauka w Polsce, k.k.
