Taki wniosek płynie z niedawnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, który rozpatrywał skargę firmy zajmującej się przewozem osób na uchwałę Rady Miejskiej w Sokołowie Małopolskim. Na mocy tej uchwały ustalono stawkę za korzystanie z przystanków w wysokości 0,05 zł netto za jedno zatrzymanie na przystanku komunikacyjnym.
Czytaj także: Takie same stawki opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych to również dyskryminacja
Dyskryminująca opłata
Spółka zarzuciła, że zaskarżona uchwała została wydana z rażącym naruszeniem prawa, bowiem nie zrealizowała zapisu o uwzględnieniu niedyskryminujących zasad przy ustalaniu stawki opłaty, o którym mowa w art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Zdaniem firmy uchwała narusza jej interes, bowiem z nie wynika z niej, aby wysokość opłaty była uzależniona od wielkości taboru wykorzystywanego do prowadzenia działalności w zakresie zarobkowego przewozu osób oraz rodzaju pojazdów wykorzystywanych w tej działalności, co powoduje, że na utrzymanie przystanków w takim samym stopniu składają się przedsiębiorcy wykorzystujący pojazdy przystosowane do przewozu różnej liczby pasażerów.
Zdaniem spółki zrównanie wszystkich przewoźników jest niezgodne z zasadą niedyskryminacji, gdyż jest w tym wypadku zobligowana do ponoszenia takich samych kosztów jak inni przewoźnicy, pomimo faktu, że jej tabor nie przyczynia się do takiego „zużycia" przystanków, jak w przypadku większych przewoźników. Spółka wyjaśniła, że na terenie gminy występują dwa rodzaje pojazdów – duże i małe. Rozgraniczenie co do wielkości pojazdów zostało przyjęte przez samorządy chociażby przy wnoszeniu opłaty od środków transportu. – Oczywistym jest, że „mały" autobus zajmuje dwukrotnie mniej miejsca na przystanku czy dworcu. To samo odnosi się do liczby pasażerów i związanych z tym kosztów utrzymania przystanku – wskazała.
Uprawnienie samorządu
W odpowiedzi na skargę rada gminy podkreśliła, że kwestionowana uchwała została podjęta zaledwie po upływie roku od wejścia w życie przepisów ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, na podstawie których jednostki samorządu terytorialnego uzyskały możliwość ustalenia opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych, których są właścicielem lub zarządzającym. Jak wyjaśniła, w pierwszych latach obowiązywania tej regulacji, powszechnie prezentowany był pogląd, że realizacją delegacji ustawowej w zakresie niedyskryminujących zasad jest ustalanie przez organy jednostek samorządu terytorialnego stawek równych, które nie różnicują podmiotów.
