Koronawirus to pożywka dla hejtu

– Stalking, jeśli o takim ma być mowa, mógłby mieć miejsce, kiedy jedna osoba w sposób ciągły i uciążliwy nęka drugą, wzbudzając w niej uzasadnione poczucie zagrożenia – tłumaczy adwokat. I podkreśla, że aby mogła być mowa o nękaniu, trzeba wykazać jego uporczywość i długotrwałość. Jego zdaniem zwiększenie kary w specustawie nie znajduje uzasadnienia, tym bardziej że kary orzekane za tego rodzaju przestępstwa rzadko oscylowały wokół granicy trzech lat więzienia.

Mniej hejtu

– W mojej ocenie zaostrzenie kar za przestępstwo z art. 190a kodeksu karnego nie spowoduje ograniczenia fali hejtu, z którym w dzisiejszych czasach mamy do czynienia zwłaszcza w internecie. Nie od dziś wiadomo bowiem, że to nie wysokość kary, lecz jej nieuchronność jest czynnikiem odstraszającym od popełnienia przestępstwa. Oznacza to, że osoba zamierzająca popełnić czyn zabroniony zazwyczaj nie zastanawia się nad wysokością grożącej kary, ma bowiem nadzieję, że jej uniknie. Odstraszająca byłaby świadomość, że za każdy czyn trzeba ponieść karę, że jest to nieuchronna konsekwencja – uważa adwokat Anna Paszkowska-Wójcik z Klisz i Wspólnicy Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych.

Kolejny problem stanowi fakt, że za przestępstwo z art. 190a k.k. bezwzględna kara więzienia jest orzekana niezwykle rzadko, a procesy trwają latami, co czyni poczucie sprawiedliwości u pokrzywdzonych iluzorycznym. – Oczywiście można mieć nadzieję, że poprzez podwyższenie sankcji ta sytuacja się zmieni i sądy częściej będą korzystały z możliwości orzeczenia kary bezwzględnego pozbawienia wolności, ale czy tak rzeczywiście będzie, pokaże praktyka – zauważa mecenas. Jej zdaniem zamiast wysokości kary należałoby zmienić postrzeganie tego przestępstwa.

Opinia dla „Rzeczpospolitej"

Dagmara Woźniakowska-Fejst,Uniwersytet Warszawski

Poza tym, że szanse na ochronę prawną zyskały osoby posługujące się publicznie nie imieniem i nazwiskiem, ale pseudonimem, nowe brzmienie art. 190a k.k. nie przyniesie żadnych istotnych zmian. Dodanie takich skutków stalkingu, jak wywołanie u pokrzywdzonego poczucia poniżenia i udręczenia, spowoduje jedynie kolejne trudności interpretacyjne, ponieważ są to pojęcia nieostre. Bardzo wysokie zagrożenie karą jest jedynie przejawem populizmu penalnego. Nie służy niczemu, a nade wszystko ochronie ofiar stalkingu. Już dotychczasowa sankcja była nadmiernie surowa i wielokrotnie nieadekwatna do powagi konkretnych czynów, a obecnie sędziowie powszechnie orzekają kary łagodniejsze niż ta zaproponowana przez ustawodawcę. Karę bezwzględnego pozbawienia wolności sądy (w latach 2011–2017) uznały za adekwatną jedynie w 11 proc. przypadków. W nielicznych sytuacjach orzekano więcej niż dwa lata pozbawienia wolności.