Kolejne ograniczenie obowiązujące wdowców – analogiczne do żyjących małżonków – dotyczy jednoczesnego podlegania wskazanym sposobom opodatkowania. I tak preferencję wyklucza przypadek, gdy do podatnika lub współmałżonka, w roku podatkowym miały zastosowanie przepisy dotyczące opodatkowania liniowym PIT.
Kolejna na liście pozbawiających korzyści jest ustawa o ryczałcie. Z tym że zastrzeżenie to nie dotyczy zwykłych podatników, tj. tych nie na firmie, którzy osiągają przychody z umowy najmu, podnajmu, dzierżawy itp.
Ponadto z prawem do wspólnego rozliczenia muszą pożegnać się wdowcy, gdy do nich lub zmarłego zastosowanie miały: ustawa o podatku tonażowym czy ustawa o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Wniosek o wspólne opodatkowanie ze zmarłym, tak jak żyjący małżonkowie oraz rozliczający się jako osoby samotnie wychowujące dzieci, składa się przez zakreślenie stosownego kwadratu w zeznaniu. Dla przykładu w PIT-37 będą to kwadraty w poz. 6. W łącznym opodatkowaniu żyjących małżonków mąż i żona wypełniają formularz niejako podwójnie (równolegle), tj. zarówno odpowiednie pozycje „podatnik", jak i pozycje „małżonek". Żyjący małżonkowie sami decydują, które z nich zostanie w formularzu wpisane jako podatnik, a które jako małżonek. Należy tylko pamiętać o zachowaniu tej kolejności w całym PIT, a także w ewentualnych załącznikach. Nieco inna zasada obowiązuje wdowców rozliczających się ze zmarłym. Przykładowo w PIT-37 w poz. 6 zaznaczają oni kwadrat nr 3, a pozycje „podatnik" zawsze wypełnia wdowa albo wdowiec. Warto przypomnieć, że od 1 stycznia 2019 r. skuteczny wniosek o opodatkowanie łącznie z małżonkiem można złożyć także po upływie terminu do rozliczenia rocznego, który co do zasady mija 30 kwietnia.
We wcześniejszych latach spóźnienie definitywne przekreślało preferencję.
Wspólny PIT ze zmarłym wyklucza stosowanie ulgowego rozliczenia jako samotny rodzic
