Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej kilkakrotnie wypowiedział się w zakresie kluczowych pojęć dyrektywy Rady 93/13/EWG w odniesieniu do umów kredytowych denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej.
Postulat badania sprawy z urzędu przez sąd krajowy pod kątem występowania nieuczciwych warunków umowy i ich wpływu na zakres związania stron przez umowę obejmuje również kwestię wstępną, dotyczącą statusu strony jako konsumenta (WKE s. 76, wyrok w sprawie C-497/13 Froukje Faber, pkt 1 sentencji i pkt 46–48). Zgodnie z ww. zasadami nie ma znaczenia, czy strona powołała się na status konsumenta. Krajowe reguły dotyczące rozkładu ciężaru dowodu nie mogą ograniczyć zakresu zastosowania tej zasady, zgodnie z ww. regułą skuteczności.
Ochrona konsumenta przyznawana przez dyrektywę nie jest zależna od indywidualnych cech danej osoby, np. wykonywanego zawodu, prowadzonej działalności, wykształcenia czy doświadczenia życiowego. Istotna jest rola, w jak...
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
