Rz: Co wnosi nowa ustawa?

Paweł Niewiadomski: Najważniejsza zmiana to objęcie regulacją podmiotów, których dotąd ustawa nie obowiązywała. Rynek turystyczny w Polsce rozwija się stabilnie, jego konsolidacja i trwający od dwóch lat boom na wyjazdy z biurami podróży mogą mu tylko pomóc. Część przedsiębiorców będzie musiała przedefiniować swoją działalność i dokonać wyboru, czy wejść w rolę organizatora turystyki czy przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych.

Czytaj także: Biuro podróży zapłaci za nieprzewidziane koszty

Niektórzy z nich będą zmuszeni do pożegnania się z branżą turystyczną.

Z punktu widzenia przedsiębiorcy może oznaczać to pogorszenie warunków działania. Dlatego przy tworzeniu przepisów brali udział przedstawiciele linii lotniczych, konsumen- tów i wielu innych interesariuszy. Krzyżowało się wiele interesów, udało się jednak wypracować kompromis i zachować zasady zdrowej konkurencji. Na przykład linie lotnicze, obiekty noclegowe i inne podmioty oferujące powiązane usługi turystyczne będą miały w dużej mierze podobne obowiązki do obowiązków touroperatorów. A to są sprawy, które mają kluczowe znaczenie.

Ustawa ma głównie uchronić podróżnych przed utratą pieniędzy i zabezpieczyć na wypadek niewypłacalności organizatorów, a główne narzędzie to składki na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny.

Nowa ustawa przenosi przepisy o Turystycznym Funduszu Gwarancyjnym przyjęte już w końcu 2016 r. Nie był to nowy pomysł – Polska Izba Turystyki postulowała utworzenie Funduszu już w 2012 r., mimo że inaczej wyobrażaliśmy sobie jego kształt. Fundusz w pewnym sensie porządkuje rynek organizatorów – część firm, które faktycznie nie prowadziły działalności organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego, wykreśliła się z rejestru na własny wniosek, równocześnie wzrosła liczba składanych deklaracji. Świadomość nowych obowiązków ciążących na przedsiębiorcach jest coraz większa.

Przecież wyższe składki organizatora to bezpośrednio wzrost kosztów imprez turystycznych. Pieniądze idą prosto z kieszeni klientów.

Nadszedł czas, aby zastanowić się nad przyszłością systemu zabezpieczeń. Kwestią do rozstrzygnięcia w przyszłości pozostaje obniżenie opłat na pierwszy filar zabezpieczeń, którego koszty pośrednio obciążają także klientów. Konieczne będzie dokonanie zmian legislacyjnych, które uregulują system zabezpieczeń finansowych i pozwolą na zmniejszenie obciążeń związanych z gwarancjami bankowymi, co byłoby z korzyścią i dla organizatora, i dla klientów. Pozwolą także uprościć wymagania biurokratyczne stawiane przed organizatorami.

Nawet trzy lata pozbawienia wolności za zaniżanie wysokości należnej składki TFG może skutecznie zniechęcić potencjalnych nowych przedsiębiorców w branży turystycznej.

Sankcje przewidziane w ustawie za naruszenie przepisów czy niepłacenie składek wydają się wysokie. W dyrektywie jednak wyraźnie położono na to nacisk, podkreślając, że powinny być one skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Zatem 1 lipca rozpocznie się wielki sprawdzian z turystyki.

Następne półtora roku Polska Izba Turystyki, chce poświęcić na ocenę wdrażania ustawy i czym się różnią rozwiązania w poszczególnych ustawach państw członkowskich. Przygotowujemy się w ten sposób do roku 2019, na który Komisja Europejska zapowiedziała przeprowadzenie analizy pokazującej, jak przepisy poszczególnych krajów wdrażają dyrektywę.

—rozmawiała Martyna Antosiewicz

Paweł Niewiadomski prezes Polskiej Izby Turystyki