Sędziowie bardziej odporni na naciski niż prokuratorzy

[i][b]Rozmowa z Dariuszem Sielickim, sędzią Sądu Okręgowego we Wrocławiu[/b][/i]

[b]RZ: Ma pan praktyczne doświadczenia z amerykańskim wymiarem sprawiedliwości i brytyjską prokuraturą. Jest pan wykładowcą na amerykańskiej uczelni. Czy właśnie to będzie atutem w walce o stanowisko prokuratora generalnego?[/b]

[b]Dariusz Sielicki[/b]: Sądzę, że doświadczenia międzynarodowe to poważna zaleta. Zresztą mam ich dużo więcej. Od lat praktykuję z zagranicznym prawem. A teraz, kiedy przestępczość transgraniczna jest poważnym wyzwaniem, taka wiedza może pomóc.

[b]Jest pan sędzią. Nie boi się pan, że objęcie nowej funkcji oznacza także przestawienie się zawodowe?[/b]

Zaczynałem w sekcji aresztowej w sądzie, a początków kariery się nie zapomina. Czasem jednak sam się zastanawiam, czy sędziowskie myślenie, niezależność, jaką miałem i czułem, pozwolą mi znaleźć wspólny język z prokuratorami.To dla mnie poważne wyzwanie.

[b]Jeśli obejmie pan fotel prokuratora generalnego, to prokuraturę czeka rewolucja?[/b]

Nie myślę o wielkiej rewolucji. Jest wiele złych rzeczy, ale nie można negować wszystkiego. Należy poprawić to, co się nie sprawdziło,a nie wszystko burzyć. Nie odnoszę wrażenia, że musiałbym wejść do stajni Augiasza.

[b]Ma pan pomysł na niezależną prokuraturę...[/b]

Chciałbym, aby polityka karna gwarantowała kary adekwatne do popełnionych przestępstw, ale myślę o karach, które byłyby nie tylko orzekane, ale i wykonywane. Moim celem jest także rozwój kar alternatywnych wobec pozbawienia wolności i pozbawianie sprawców korzyści, jakie osiągnęli na przestępczej drodze.

[b]Sporo tego...[/b]

A na tym nie koniec. Konieczne jest także przestrzeganie gwarancji procesowych i praw człowieka. Choć brzmi to jak prawniczy slogan, kryje się pod tym sprawa bardzo istotna. Podsłuchy i inne techniki operacyjne, w tym prowokacje, powinny być stosowane tylko w ostateczności i po spełnieniu sztywnych i wyjątkowych przesłanek.