Brak takiego oświadczenia jest z kolei podstawą do skreślenia z listy rzeczników patentowych.
Ustawa z 2001 r. o rzecznikach patentowych
zobowiązała (w art. 73 ust. 2) wpisanych na listę do złożenia w Urzędzie Patentowym oraz w Krajowej Radzie Rzeczników Patentowych oświadczenia w sprawie wykonywania zawodu – w terminie sześciu miesięcy od jej wejścia w życie. W 2009 r. UP zakończył ostatecznie porządkowanie listy. Obecnie figuruje na niej 991 osób. Skreślono ok. 600, spośród których niewielu zwróciło się do sądu o uchylenie decyzji o skreśleniu.
Elżbieta M. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzję prezesa UP o skreśleniu jej z listy z powodu niezłożenia oświadczenia, o którym mówi ustawa o rzecznikach patentowych. Wniosła o uchylenie decyzji, ponieważ nie zapewniono jej czynnego udziału w postępowaniu administracyjnym, a to uniemożliwiło złożenie oświadczenia. Odpowiedzialny jest za to, jej zdaniem, Urząd Patentowy, który nie zawiadomił jej o takim obowiązku. Również decyzję z 2009 r. o skreśleniu skierował pod nieaktualny adres, tak że otrzymała ją dopiero w 2011 r. Art. 73 ust. 2 ustawy o rzecznikach patentowych daje wprawdzie podstawę do skreślenia z listy w razie niezłożenia oświadczenia, ale nie wyklucza dostarczenia go po terminie – twierdziła Elżbieta M.
– Urząd Patentowy nie miał obowiązku informowania rzeczników o takim wymaganiu. Jest to obowiązek ustawowy. Oświadczenia Elżbiety M. nie ma zresztą aż do dziś, mimo że informacje na ten temat były wielokrotnie publikowane w piśmie „Rzecznik Patentowy" – wyjaśniała podczas rozprawy w WSA radca prawny Aleksandra Jabłońska, pełnomocnik UP. – Opublikowana została również, w oficjalnym organie UP, „Wiadomościach Urzędu Patentowego", decyzja o skreśleniu Elżbiety M. z listy rzeczników patentowych.
