Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa w precedensowej sprawie dotyczącej opodatkowania usług szkoleniowych. Sąd kasacyjny uznał, że polski ustawodawca popełnił błąd podczas włączania regulacji dyrektywy 112 do przepisów krajowych.
Spór w sprawie zaczął się od wniosku o interpretację. Wnioskodawcą była Okręgowa Izba Radców Prawnych w Białymstoku. A zapytała o opodatkowanie VAT szkoleń dla radców prawnych.
Wiedza za pieniądze
Izba wyjaśniła, że jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego radców prawnych, do którego przynależność jest obowiązkowa. Zgodnie z art. 41 pkt 4 ustawy o radcach prawnych do jego zadań należy m.in. doskonalenie zawodowe radców prawnych.
We wniosku Izba podkreśliła, że szkolenia organizowane dla radców mogą być odpłatne (finansowane częściowo lub całkowicie przez uczestników) lub nieodpłatne (finansowane ze środków samorządu zawodowego). Wątpliwości dotyczyły tylko szkoleń odpłatnych. Konkretnie: czy odpłatne usługi szkoleniowe (kształcenia zawodowego) świadczone na rzecz radców prawnych, związane z ich doskonaleniem zawodowym, są zwolnione z VAT? W ocenie wnioskodawcy taka preferencja przysługuje.
Fiskus nie potwierdził takiej wykładni. Przypomniał, że art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż z pkt 26) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. I choć jego zdaniem sporne świadczenia są usługami kształcenia zawodowego, to ani formy, ani zasady ich prowadzenia nie wynikają z odrębnych przepisów. Regulują je uchwały Krajowej Rady Radców Prawnych, a te nie są normami powszechnie obowiązującego prawa.
