Potwierdził to dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji nr IPPB4/415-68/10-4/MP. Agencja pracy tymczasowej wysyła polskich obywateli do pracy we Włoszech. Okres zatrudnienia wynosi od miesiąca do roku. Przedstawiła do oceny IS przykładową listę płac. Wskazuje w niej, że od wynagrodzenia brutto 3295,11 zł odlicza 1650 zł diet. Odprowadza też składki na ZUS, które – naliczane od 3295,11 zł – wynoszą 451,76 zł. Agencja wskazuje również, iż nie wypłaca dodatkowych diet za pobyt za granicą.
Dyrektor IS uznał to stanowisko za prawidłowe. Przypomniał, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 20 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=346580]ustawy o PIT[/link] wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób pracujących za granicą. Za każdy dzień pobytu, w którym pozostawały one w stosunku pracy, przysługuje im odliczenie 30 proc. diety, łącznie z sobotami i niedzielami. Nie dotyczy to dni zwolnień lekarskich ani urlopu.
Przy obliczeniach należy wziąć pod uwagę kwoty diet wskazane w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=167999]rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2002 r. (DzU nr 236, poz. 1991)[/link]. Przy wyjeździe do Włoch wynoszą 42 euro. Tak więc 30 proc. tej sumy to 13,60 euro. Tyle można odjąć od przychodu wysłanego tam do pracy tymczasowej. Dyrektor IS podkreślił też, że oddelegowanie w odróżnieniu od podróży służbowej polega na zmianie miejsca wykonywania pracy. Jeżeli zatem Włochy są aktualnie miejscem pracy, nie przysługują diety i inne świadczenia związane z podróżami służbowymi.
