Zgodnie z art. 37 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE89BF528781D2C42167CAF23691862B?id=76037]kodeksu pracy[/link] w okresie co najmniej dwutygodniowego wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę, pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, w wymiarze dwóch dni roboczych - w okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego wypowiedzenia, oraz trzech dni roboczych - w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia na podstawie art. 36 [sup]1[/sup] § 1 k.p.
Przez dni robocze należy rozumieć wszystkie dni, które nie są niedzielami i świętami ustawowo uznanymi za dni wolne od pracy (art. 151 [sup]9 [/sup]§ 1 k.p.). Należy mieć jednak na uwadze, że zwolnienie od pracy może być udzielone jedynie na dni, które są dla pracownika dniami pracy. Dlatego spośród wszystkich dni roboczych należy wyłączyć ponadto dni, w które pracownik nie świadczy pracy zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy.
Przyznanie pracownikowi dnia wolnego na poszukiwanie pracy w dniu dla niego wolnym od świadczenia pracy mijałoby się z celem wprowadzenia omawianego uprawnienia.
Jeżeli sobota nie wypada w święto ustawowo uznane za dzień wolny od pracy oraz nie jest ona dniem wolnym dla pracownika wynikającym z jego rozkładu czasu pracy, to brakuje przeciwwskazań, aby zgodnie z wolą pracownika udzielić mu w tym dniu zwolnienia na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
