Aktem prawnym regulującym zasady i tryb odbywania specjalizacji w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia, w tym w dziedzinie fizjoterapia, jest [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=1F07B5EC66E6C0D13A91E2697CD76167?id=167182]rozporządzenie ministra zdrowia z 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (DzU nr 173, poz. 1419 ze zm.)[/link] wydane na podstawie [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=5E1C07799460C30D69FA6CD640832705?id=184739]ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (DzU z 2007 r. nr 14, poz. 89 ze zm.)[/link].
Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że ww. ustawa nie zawiera przepisów określających zasady doskonalenia zawodowego, w tym regulacje dotyczące udzielania urlopu szkoleniowego. W związku z powyższym do zagadnień związanych z doskonaleniem zawodowym mają zastosowanie przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521 ]ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)[/link].
W świetle przepisów rozporządzenia w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia osoba uprawniona do podjęcia specjalizacji może ją odbywać na podstawie:
1) umowy o pracę zawartej z jednostką szkolącą na czas nieokreślony lub określony, równy okresowi trwania specjalizacji,
2) umowy o pracę zawartej z innym pracodawcą niż jednostka szkoląca i skierowania przez pracodawcę do jednostki szkolącej w celu odbycia specjalizacji,