W związku z wystąpieniami w sprawie realizacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 24 czerwca 2008 r. (sygn. SK 16/06) dotyczącego ustalania podstawy wymiaru zasiłków, Departament Ubezpieczeń Społecznych Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej uprzejmie informuje. W powołanym wyroku Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.) rozumiany w taki sposób, że w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się wypłaconych pracownikowi, w okresie przyjętym do jej ustalenia, składników wynagrodzenia, od których pracownik ten uiścił składkę na ubezpieczenie chorobowe, a które nie są mu wypłacane w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby albo zasiłku chorobowego jest niezgodny z Konstytucją.
Wobec powyższego od dnia opublikowania wyroku Trybunału w Dzienniku Ustaw, czyli od dnia 7 lipca 2008 r. należy uwzględniać, przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń chorobowych, wszystkie składniki wynagrodzenia, od których jest odprowadzana składka na ubezpieczenie chorobowe.
Nie należy jedynie uwzględniać, przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń chorobowych, tych składników wynagrodzenia, co do których obowiązujące u pracodawcy przepisy płacowe, w tym umowy o pracę u pracodawców, którzy nie mają obowiązku tworzenia regulaminów wynagradzania, zawierają jednoznaczne postanowienia o zachowywaniu przez pracowników prawa do tego składnika wynagrodzenia za okres pobierania zasiłku. W razie braku takich postanowień lub w przypadku gdy brak jest u konkretnego pracodawcy uregulowań w tym zakresie – należy przyjąć, że dany składnik wynagrodzenia nie jest wypłacany za okres pobierania zasiłku, a tym samym powinien być przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia chorobowego (wynagrodzenia za czas choroby).
Czas na złożenie wniosku o przeliczenie podstawy wymiaru zasiłków jest uzależniony od tego, czy w danej sprawie toczyło się postępowanie (administracyjne lub sądowe), czy takiego postępowania nie było. Zgodnie ze wskazanym w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego art.190 § 4 Konstytucji, wznowienie postępowania następuje na zasadach i w trybie określonym w przepisach właściwych dla danego postępowania. Natomiast w sprawach, w których nie były wydane decyzje lub nie zapadły wyroki, ma zastosowanie art. 67 ust. 4 ustawy chorobowej.
Do uzyskania wyrównania zasiłków wystarczy jeden wniosek złożony płatnikowi zasiłków (pracodawcy lub jednostce terytorialnej ZUS), dotyczący wszystkich pobieranych w tym okresie zasiłków oraz wynagrodzenia za czas choroby określonego w art. 92 kodeksu pracy – nie trzeba składać odrębnego wniosku do każdego wypłacanego w tym czasie zasiłku lub wynagrodzenia za czas choroby.