W nawiązaniu do pisma z dnia 6 października 2008 r., w którym zwraca się Pan o wskazanie „prawidłowych zasad postępowania przy określaniu właściwości miejscowej wojewódzkich sądów administracyjnych”, przedstawiam uprzejmie, co następuje.
Przede wszystkim pragnę podkreślić, iż prezentowane przeze mnie stanowisko jest wyrazem mojej oceny prawnej, dotyczącej problematyki poruszonej w nadesłanej przez Pana korespondencji. Ocena ta nie może być jednak postrzegana jako prawnie wiążąca dla sędziów sądów administracyjnych, albowiem ostateczne rozstrzygnięcie kwestii właściwości sądu zostanie dokonane na tle konkretnej sprawy, przez wyznaczony do jej rozpoznania skład orzekający, który w tym zakresie korzysta z gwarantowanej konstytucyjnie niezawisłości sędziowskiej.
Przedstawiając zatem odpowiedź na postawione pytanie przypomnieć w pierwszej kolejności należy, iż w art. 13 § 2 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=166935]ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej p.p.s.a.)[/link], ustanowiono ogólną zasadę właściwości miejscowej tego wojewódzkiego sądu administracyjnego, na obszarze właściwości którego siedzibę ma organ administracji publicznej, którego dotyczy skarga. Jest to zasada ogólna, która może doznawać ograniczeń, o czym wprost mówi kolejny paragraf artykułu 13 p.p.s.a.
Jak słusznie podniesiono, treść [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=282058]rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016)[/link], określa inną, niż wynikająca z zasady ogólnej właściwość wojewódzkich sądów administracyjnych (dla wymienionych w tym akcie rodzajowo spraw). Właściwość ta powiązana została przy tym z faktem zamieszkiwania lub posiadania siedziby przez skarżącego na obszarze właściwości danego sądu.
Rozporządzenie nie reguluje natomiast sytuacji osób, które nie mają miejsca zamieszkania ani siedziby na obszarze właściwości jakiegokolwiek wojewódzkiego sądu administracyjnego (np. podmioty zagraniczne).Na tle powyższego po pierwsze, jednoznacznie wykluczyć należy sytuację, w której osoby takie (tj. podmioty zagraniczne występujące o interpretację podatkową), miałyby zamkniętą drogę sądowo-administracyjnej kontroli tych aktów z tej tylko przyczyny, iż rozporządzenie zmieniające właściwość ogólną, nie przewiduje przepisów określających sąd, do którego osoby takie powinny wnieść skargę. Takie rozumienie wskazanych przepisów o właściwości sądu, byłoby niezgodne z konstytucyjną zasadą prawa do sądu.
