[b]Rz: Pana przyjaciel Liu Xiaobo nie mógł odebrać Nagrody Nobla. Nikt też nie zrobił tego w jego imieniu. Dobrze, że zostawiono puste krzesło?[/b]

[b]Wan Yanhai:[/b] Oglądanie tej uroczystości w Oslo na własne oczy było dla mnie wielkim przeżyciem. Ale chyba dla każdego na całym świecie widok pustego krzesła był bardzo silnym symbolem. Tak samo jak przesłanie Komitetu Noblowskiego, który przypomniał, że Liu nie jest żadnym przestępcą, tylko upominał się o prawa obywatelskie, które zresztą gwarantuje chińska konstytucja.

[b] Ta nagroda coś może zmienić?[/b]

Ona pokazuje, jak pokrętną ideologią jest komunizm, który pozbawia ludzi wszelkich praw. Albo jesteś z władzą, albo jesteś jej wrogiem i wtedy można z tobą zrobić wszystko. Teraz więcej Chińczyków ma szansę dowiedzieć się, że pewne prawa im się po prostu należą, bo są ludźmi, i nikt nie może im ich odebrać. Jednocześnie nagłośniono filozofię Liu. Przytoczono jego odezwę „nie mam wrogów”, która pokazuje Chińczykom, że mogą w pokojowy sposób, w ramach chińskiego systemu walczyć o swoje prawa. Bez nienawiści, za to z godnością, wytrwałością i bezkompromisowością można wiele osiągnąć, co pokazał przykład krajów waszego regionu.

[b]Tylko że Polska i inne kraje mogły liczyć na zdecydowane wsparcie demokratycznego świata. Nie boi się pan, że w obliczu chińskiej potęgi gospodarczej kraje demokratyczne będą się coraz bardziej bały bronić wartości?[/b]

Mimo presji ze strony Pekinu na uroczystości stawili się przedstawiciele większości zaproszonych państw. To bardzo ważny sygnał. Świat chce i będzie robić interesy z Chinami, ale jednocześnie pokazuje, że nie może się pogodzić z łamaniem praw człowieka. To dla chińskich władz jednak ciągle niekomfortowa sytuacja. Nie znaczy to, że zaraz się ugną i wypuszczą wszystkich dysydentów. Ale jednak nie czują się w pełni akceptowanym partnerem, a to ważne.

[b] Myśli pan, że Chińczycy, widząc jak znika sygnał w BBC czy CNN, wiedzieli, o co chodzi, że właśnie dzieje się coś ważnego? Wiedzieli, że pierwszy Chińczyk w historii dostał Nobla? [/b]

Mimo cenzury wiele osób wie o tym z Internetu. A ci, którzy nie wiedzą, gdy cenzura wkracza w taki sposób do akcji, w naturalny sposób czują zaciekawienie i próbują się dowiedzieć, dlaczego tak się dzieje. Oczywiście wielu Chińczyków interesuje się tylko tym, co do garnka włożyć, a nie polityką. Tak jest wszędzie na świecie. Ale ja jestem optymistą i wierzę, że im więcej będą mieli okazji dowiadywać się o przysługujących im prawach i będą czuć wsparcie świata, tym więcej z nich zacznie podejmować jakieś działania, aby zmienić swój kraj na lepsze. To chyba naturalne dążenie każdego człowieka, że chcemy, aby naszym dzieciom żyło się lepiej.

[b]Ma pan wrażenie, że ta nagroda jest po części dla pana? Za walkę o prawa chorych na AIDS był pan kilka razy aresztowany. [/b]

Liu Xiaobo jest moim przyjacielem, nie chciałbym mu odbierać jego zasłużonej nagrody (śmiech). A tak poważnie, to chyba nikt nie ma wątpliwości, że nagrodzony został nie tylko człowiek, ale też pewna postawa i sposób myślenia. I wszyscy, którzy się kierują podobnymi wartościami, mogą się czuć docenieni.

[b] Wróci pan do Chin?[/b]