Trybunał Konstytucyjny (sygn. akt SK 14/11) rozpozna połączone skargi konstytucyjne A.N. i W.M. dotyczące braku obowiązku sporządzenia przez sąd uzasadnienia postanowienia rozstrzygającego skargę na czynności komornika, na które nie przysługuje zażalenie
W pierwszej sprawie, pełnomocnik skarżącej A.N. złożył skargę na czynności komornika polegające na zajęciu wierzytelności. Sąd rejonowy oddalił ją. Pełnomocnik złożył wniosek o doręczenie uzasadnienia tego postanowienia, jednak sąd rejonowy odmówił jego sporządzenia wskazując, że postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym sąd uzasadnia tylko wtedy, gdy podlegają zaskarżeniu a postanowienie o oddaleniu skargi na czynności komornika sądowego w zakresie zajęcia wierzytelności jest niezaskarżalne. Skarżąca złożyła zażalenie, zarzucając kwestionowanemu rozstrzygnięciu naruszenie zasady rzetelnego procesu. Sąd okręgowy je oddalił.
Natomiast w drugiej sprawie egzekucyjnej W.M. wniosła do sądu rejonowego skargę na czynność komornika sądowego, polegającą na zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji oraz zajęciu rachunku bankowego. Skarga została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym i oddalona. Postanowienie to doręczono skarżącej z urzędu, bez uzasadnienia. Skarżąca wniosła o sporządzenie uzasadnienia. Sąd rejonowy wniosek ten oddalił. Skarżąca wniosła zażalenie, które sąd okręgowy również oddalił.
Zdaniem obu skarżących brak obowiązku sporządzenia uzasadnienia postanowienia rozstrzygającego skargę na czynności komornika pozbawia je możliwości poznania motywów, którymi kierował się sąd wydając postanowienie w sprawie skargi na czynności komornika. Sprawy egzekucyjne są przy tym rozstrzygane zasadniczo na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego. W ocenie skarżących może to prowadzić do podejmowania przez sąd rozstrzygnięć przypadkowych lub arbitralnych, a w konsekwencji wpływać na konstytucyjne prawo do sądu.
