Amy Adams podziwia Meryl Streep i zbiera oscarowe nominacje

Jest idealną kandydatką do ról pogodnych, sympatycznych dziewcząt, teraz już kobiet, bo chociaż wciąż nie wygląda na swój wiek, niedawno skończyła 36 lat. Ale niewinna buzia to niejedyny atut tej aktorki. Rolą siostry James w „Wątpliwości” (2008) pokazała, że stać ją na znakomitą kreację. I spodziewam się, że z upływem lat, gdy dziewczęca świeżość i wdzięk zbledną zupełnie, właśnie wszechstronność najlepiej będzie charakteryzować aktorstwo Amy Adams.

W poruszającym dramacie „Wątpliwość” zagrała zakonnicę – kochającą pracę nauczycielki w katolickiej szkole i tak łatwowierną, że w otaczającym świecie zdaje się nie dostrzegać zła. Jest przeciwieństwem dyrektorki, surowej siostry Alojzyny (znakomita Streep), która zachowuje się jak inkwizytor. Obie – każda na swój sposób – muszą się skonfrontować z tytułową wątpliwością: podejrzeniem, że jeden z księży (Philip Seymour Hoffman) molestuje ucznia.

Adams świetnie poradziła sobie z rolą – może miał na to wpływ fakt, że sama wychowała się w rodzinie mormonów, którzy praktyki religijne traktują bardzo poważnie. – Nie uważam, żeby siostra James była zbyt naiwna – powiedziała aktorka w jednym z wywiadów. – Ona po prostu wierzy ludziom i jest otwarta.

O Meryl Streep i Philipie Seymourze Hoffmanie mówi z podziwem. Z tym drugim spotkała się już wcześniej przy okazji „Wojny Charliego Wilsona” (2007). – Fakt, że tacy ludzie traktują cię jak partnera, dodaje wiary w siebie – uważa Adams. – Praca z nimi była dla mnie jak najwspanialsza szkoła aktorstwa. To niezwykłe wyróżnienie i szansa: uczyć się od najlepszych.

Amy dobrze wykorzystała te lekcje. Za rolę w „Wątpliwości” była nominowana do wszystkich najważniejszych wyróżnień: Oscara, Złotego Globu, nagrody amerykańskich krytyków i brytyjskiej BAFTA.

Rok później ponownie wystąpiła u boku Streep, tym razem w sympatycznej, opartej na faktach, komedii obyczajowej „Julie i Julia” (2009). Zagrała Julie Powell, sfrustrowaną 30-latkę, która marzy o karierze pisarki, a w końcu znajduje inspirację w autorce książki kucharskiej – Julii Child (Streep). Film – nie tylko o gotowaniu, lecz także o poszukiwaniu życiowego spełnienia – widzowie przyjęli bardzo ciepło.

Amy Adams urodziła się w 1974 roku w Vicenzy, we Włoszech, gdzie stacjonował jej ojciec – amerykański wojskowy. Potem rodzina wróciła do USA i na stałe osiadła w Kolorado. Amy najpierw chciała zostać baletnicą. Zamiast iść na studia, zaczęła występować w musicalach i sztukach granych „do kotleta” w restauracjach. Dorabiała jako hostessa i ekspedientka w sklepie z ubraniami.

Na dużym ekranie zadebiutowała w 1999 roku w komedii „Zabójcza piękność”. Zagrała m.in. w „Buffym: Postrachu wampirów”, „Szkole uwodzenia 2”, „Złap mnie, jeśli potrafisz” i „Pretty Man, czyli chłopaku do wynajęcia”. Prawdziwym przełomem stała się rola gadatliwej dziewczyny w ciąży w niezależnym filmie „Świetlik” – dostała za nią swoją pierwszą nominację do Oscara.

Popularność przyniósł jej także udział w serialu „Biuro” i disnejowska bajka „Zaczarowana” (2007) – o księżniczce, którą zła czarownica przenosi z kreskówki do współczesnego Nowego Jorku.

Ostatnie lata były dla Adams bardzo pracowite: pojawiła się w hollywoodzkim hicie „Noc w muzeum 2” i komedii romantycznej „Oświadczyny po irlandzku” (2010). Znalazła też czas, by zostać matką. Wiosną urodziła córeczkę (ze związku z aktorem Darrenem Le Gallo). Za rolę w dramacie „The Fighter” (2010) dostała nominację do Złotego Globu, a teraz przygotowuje się do głównej roli w filmie biograficznym o legendzie rocka – Janis Joplin.

[i]I wszystko lśni | 1.10 | HBO | PIĄTEK