Głosowania odbywają się dwa razy dziennie: rano i po południu, o godzinach wcześniej ustalonych.
Na karcie do głosowania, w formie prostokąta głosujący wpisuje pismem możliwie nierozpoznawalnym imię wybieranego kardynała, unikając dodatkowych imion, gdyż wtedy głos byłby nieważny.
Złożoną na czworo kartę każdy wyczytywany elektor, w porządku pierwszeństwa, trzymając ją podniesioną, aby była widoczna, przynosi do ołtarza, składa przysięgę: „Powołuję na świadka Chrystusa Pana, który mnie osądzi, że mój głos jest dany na tego, który – według woli Bożej – powinien być, moim zdaniem, wybrany", po czym wrzuca głos do urny.
Jeśli liczba kart nie odpowiada liczbie elektorów, należy spalić je wszystkie i przystąpić do kolejnego głosowania.
W miarę jak odczytuje się kolejną kartę ostatni ze skrutatorów przebija ją igłą i nawleka na nitkę. Jeśli nikt nie osiągnął dwóch trzecich głosów w tym głosowaniu, to papież nie został wybrany, i powtarza się aż do skutku głosowania. Jeśli ktoś otrzymał dwie trzecie – dokonano kanonicznie wyboru biskupa rzymskiego.
