Miłość w czasach HR

Bohaterowie tego romansu od początku traktowani byli podejrzliwie. Ona to Katarzyna Niezgoda, lat 40, prawnik, do ubiegłego piątku wiceprezes Pekao SA, jednego z największych polskich banków. Elegancka, zadbana, w rozmiarze XXL.

– W dużej osobie kryje się delikatna kobieta z charakterem – mówi o niej dawna współpracownica z BPH.

On, Tomasz Kammel, lat 38, popularny prezenter telewizyjny, ostatnio prowadzący „Pytanie na śniadanie”. Typ urody, która podoba się wszystkim.

Tak go charakteryzuje kolega:

– Prosty chłopak z Jeleniej Góry. Układny, grzeczny, ładny.

[srodtytul]Wizerunek celebrytów legł w gruzach[/srodtytul]

Można było ich zobaczyć na balach, rautach, koncertach. Wszędzie tam, gdzie zwykli bywać celebryci. Trzymali się za ręce, pochylali ku sobie, obejmowali. Gdy on się spóźniał, ona roniła łzy, a upozowane zdjęcie szło w obieg po plotkarskich portalach.

[wyimek]Różnic między Kammelem a Niezgodą jest tyle, ile dzieli świat dziennikarski od krainy bankowego top managementu[/wyimek]

Media dokładnie relacjonowały przebieg związku. Internauci komentowali, często niewybrednie. Im jednak dłużej byli razem, tym cieplejsze wywoływali uczucia.

Wszystko się zmieniło, gdy 17 kwietnia rada nadzorcza Pekao SA odwołała Niezgodę, a „Puls Biznesu” odkrył, że – najpierw w banku BPH, a potem w Pekao – zlecała ona szkolenia firmie Sparrow, z którą związany był Kammel. Choć prezenter w 2007 r. sprzedał udziały w tej spółce, właścicielką nadal jest jego była narzeczona.

W ubiegłym roku Sparrow zarobił na umowie z Pekao prawie 10 mln zł, co stanowiło niemal cały budżet banku przeznaczony na szkolenia. Lista klientów firmy Sparrow na stronie internetowej, choć obszerna – prócz BPH są na niej m.in. Agora i Axel Springer – w ogóle nie uwzględnia Pekao SA.

Starannie wyreżyserowany wizerunek pary legł w gruzach. Dziś ani Tomasz Kammel, ani Katarzyna Niezgoda nie chcą rozmawiać z dziennikarzami. Kammel ucina: – Nie mam dla pani żadnych wiadomości.

[srodtytul]Trafieni piorunem[/srodtytul]

Poznali się w 2004 r. „W „Ojcu chrzestnym” jest taka scena, gdy Michael Corleone staje jak wryty, bo widzi kobietę, w której się zakochuje. Ochroniarz tłumaczy mu, że na Sycylii to się nazywa trafienie pioruna. Mnie ten sycylijski piorun trafił w samym środku Warszawy, w jednym z biurowców, gdzie spotkaliśmy się przed konferencją, w której oboje braliśmy udział, ja byłem prowadzącym, Katarzyna prelegentką” – opowiadał miesięcznikowi „Pani” Kammel.

Niezgoda była jeszcze wtedy mężatką, choć związek ten miał się ku końcowi. Znajomy ówczesnego męża Katarzyny twierdzi, że Kammel wspierał ją podczas rozwodu. Angażował się emocjonalnie. – To wtedy mu zaufała – opowiada.

Gdy zwierzali się kolorowej prasie, podkreślali liczne aspekty niedopasowania. On – nocny marek. Ona – typ skowronka. „Chodziłam w tamtym okresie chronicznie niewyspana, bo chciałam, żebyśmy jak najwięcej czasu spędzali razem” – opowiadała Niezgoda. „Zdarzało się, że wracałem z TVP po północy i mogłem tylko otulić ją kołdrą. Kiedy ja się budziłem, jej już nie było” – wyznawał z kolei Kammel.

Różnic było więcej. Tyle, ile dzieli świat dziennikarski od krainy bankowego top managementu.

[srodtytul]Jak Kamel został Kammelem[/srodtytul]

Przyszły prezenter telewizyjny przyjechał do Warszawy na początku lat 90. z Jeleniej Góry.

– Pracowałem z nim w piśmie „Media Polska”. Byłem dziennikarzem, on pracował w reklamie. Jednocześnie godził to z telewizją. Wydawało mi się to interesujące – opowiada Piotr Zachara, redaktor naczelny „InStyle”.

W tamtych czasach Kammel – który zresztą używał jeszcze nazwiska Kamel (zmienił je w 2004 r., idąc za przykładem swojego ojca) – jeździł starym fordem mustangiem i ubierał się niedrogo. Potem jego kariera nabrała tempa, posypały się propozycje prowadzenia popularnych programów, takich jak „Randka w ciemno”.

– Lubił dobrze zarobić i nie krył się z tym. Łatwo mu to zresztą przychodziło – mówi inny znajomy prezentera.

Są i tacy, którzy doceniają jego pracę. – Jest kreatywny, zdyscyplinowany, pomysłowy. Potrafi podejść do tematu z niebanalnej strony – chwali Agnieszka Szulim, prezenterka TVP.

[srodtytul]Kariera pani od płatków[/srodtytul]

Katarzynę Niezgodę nazywano jedną z najbardziej wpływowych kobiet w Polsce. Funkcjonowała jako bankowiec i finansistka, w istocie jednak nigdy bankowością się nie zajmowała. Z wykształcenia prawnik po studiach na Uniwersytecie Warszawskim, karierę zrobiła w prężnie rozwijającej się w latach 90. branży HR (od human resources – zasoby ludzkie), czyli zarządzania kadrami. Jako szefowa kadr pracowała w firmie Johnson & Johnson, potem w Nestle.

W maju 2001 r. niespodziewanie została jednym z czterech polskich członków zarządu w banku BPH, gdy ten połączył się z PBK. – To było duże zaskoczenie, że w kadrze zarządzającej pojawiła się pani od płatków śniadaniowych – opowiada były pracownik banku.

Na wiceprezesa BPH awansowała w 2004 r.

– Jaka była prywatnie? Można było z nią konie kraść! – opowiada jeden z pracowników. – A służbowo? – Od początku było wiadomo, że każdy w tym zarządzie miał jakieś interesy. Wszyscy wiedzieli, że szkolenia prowadzi firma Sparrow. Ale przecież ona takich decyzji nie podejmowała bez akceptacji. Decyzje o zleceniach na tak duże kwoty podejmuje się kolektywnie.

Po połączeniu części BPH z Pekao SA w 2007 r. Niezgoda została w Pekao wiceprezesem do spraw kadr. Na pytanie „Rz”, dlaczego pracownik zajmujący się jedynie HR jest w Pekao SA na tak wysokim stanowisku, biuro prasowe odpowiada, że bank zatrudnia przecież aż 20 tys. pracowników. Tymczasem w PKO BP 30 tysiącami osób zarządzają dyrektorzy departamentów, a nie pion HR.

Jako wiceprezes ds. personalnych Niezgoda cieszyła się sympatią. – Otwarta, komunikatywna, a jednocześnie stanowcza i odważna. Widać było, że nie boi się trudnych decyzji – charakteryzuje jeden z pracowników z branży HR. Miała inwencję, była twórcza. Na dzień talentu zaprosiła do Pekao Krzysztofa Krauzego i Jerzego Owsiaka, by pokazać, że pasja w pracy się opłaca.

Jeszcze we wrześniu 2008 r. z okazji dnia karty zasad pouczała pracowników: – Wartości, którymi kierujemy się w życiu, są podstawową wytyczną wszystkich naszych działań. W karcie są zapisane równość, przejrzystość, zaufanie.

[srodtytul]Siła uczuć?[/srodtytul]