Takie instrumenty wprowadza ustawa z 3 kwietnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających realizację programów operacyjnych w związku z wystąpieniem COVID-19 (dalej ustawa). Jej celem jest ograniczenie negatywnego wpływu pandemii na wydatkowanie środków z funduszy europejskich. Postanowienia ustawy znajdą zastosowanie do realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020, Mechanizmu finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Norweskiego Mechanizmu Finansowego oraz Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy. Przepisy ustawy mają moc obowiązującą od dnia 1 lutego 2020 r. Poniżej przedstawiamy najistotniejsze z perspektywy beneficjentów postanowienia tej ustawy.
************
Możliwość wydłużenia, określonych w umowach o dofinansowanie albo w decyzjach o dofinansowaniu projektów, terminów składania wniosków o płatność oraz terminów zakończenia realizacji projektów
Zgodnie z treścią art. 13 ustawy terminy określone w umowach o dofinansowanie albo w decyzjach o dofinansowaniu projektów na składanie wniosków o płatność przypadające w okresie do dnia 31 grudnia 2020 r. – ulegają wydłużeniu o 30 dni. Niemniej w szczególnie uzasadnionych przypadkach, właściwa instytucja może na wniosek beneficjenta wydłużyć wskazane terminy maksymalnie do dnia 31 grudnia 2023 r. Natomiast terminy dotyczące zakończenia realizacji projektów ulegają wydłużeniu o 90 dni, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2023 r. Wydłużenie terminów stosownie o 30 i 90 dni następuje z mocy prawa, a zatem nie wymaga dokonywania jakichkolwiek zmian w umowach o dofinansowanie. Warto przy tym wskazać, że wydłużenie terminów nie pozbawia beneficjenta możliwości złożenia wniosku o płatność w terminach dotychczasowych, czy też zakończyć realizację projektu w dotychczas uzgodnionym terminie.