Opierając się na przepisach ustawy o finansach publicznych Rada Ministrów 27 kwietnia 2009 ustanowiła program wieloletni pod nazwą „Wsparcie jednostek samorządu terytorialnego w działaniach stabilizujących system ochrony zdrowia”, potocznie zwany planem B.
Organem właściwym dla realizacji programu jest minister zdrowia we współpracy z Narodowym Funduszem Zdrowia, Bankiem Gospodarstwa Krajowego oraz jednostkami samorządu terytorialnego, wspieranymi przez powołaną w tym celu specjalną grupę ekspertów. Realizację planu B założono do końca 2011 r., natomiast zgodnie z dyspozycją rządu program został wygaszony 20 sierpnia 2011.
Tak więc dziś nie ma już sensu przybliżanie szczegółowych założeń planu B. Wraz z wejściem w życie ustawy o działalności leczniczej 1 lipca 2011 pojawiły się natomiast nowe możliwości dla jednostek samorządowych.
Co to była za alternatywa
Plan B był alternatywą dla rządowego pakietu ustaw zdrowotnych skutecznie zawetowanych przez prezydenta RP.
Podstawowym założeniem planu B była likwidacja samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz udzielenie wsparcia finansowego jednostkom samorządu terytorialnego na spłatę pozostałych po zlikwidowanych jednostkach zobowiązań publicznoprawnych znanych na 31 grudnia 2008 oraz cywilnoprawnych wynikających z zaciągniętych kredytów bankowych na podstawie art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej.