Uchwała budżetowa to plan dochodów i wydatków samorządu, który nie kreuje żadnych uprawnień osób trzecich - WSA

Dyrektorki niepublicznych przedszkoli w Lęborku zaskarżyły do WSA uchwałę budżetową, bo zapisano w niej zbyt niskie kwoty dotacji dla ich placówek. Jednak zdaniem sądu uchwała budżetowa jest jedynie planem dochodów i wydatków i nie stanowi prawa miejscowego

Publikacja: 30.05.2012 15:22

Podczas wyliczania dotacji dla niepublicznego przedszkola należy uwzględnić wydatki bieżące ponoszone w przedszkolach publicznych, z wyłączeniem wydatków rozdziału - Stołówki szkolne i przedszkolne

Foto: Fotorzepa, Radek Pasterski RP Radek Pasterski

Sławomir Stalmach

Zdaniem dyrektorek opracowany budżet Lęborka (woj. pomorskie) zawierał błędne wyliczenia dotyczące dotacji dla niepublicznych placówek oświatowych, gdyż wyłącza z kosztów bieżących (stanowiących podstawę obliczania dotacji) m.in. wydatki na żywność w stołówkach, tym samym obniżając kwotę dofinansowania niepublicznych placówek przedszkolnych w mieście.

W odpowiedzi na skargę rada miejska wyjaśniła, że uchwała budżetowa stanowi jedynie podstawę do dokonywania określonych wydatków przez gminę. Nie określa ona w sposób szczegółowy, w jakiej wysokości konkretna placówka niepubliczna otrzyma dotację w danym roku budżetowym.

Natomiast udzielanie dotacji tym placówkom zostało uregulowane przez radę miejską w Lęborku inną uchwałą, w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji dla niepublicznych przedszkoli, szkół i placówek prowadzonych na terenie Lęborka. Uchwała ta określa, w jakiej wysokości przysługuje dotacja i w jaki sposób jest ona obliczana. Zatem wyliczenia jakie znalazły się w uchwale budżetowej, a dotyczące dotacji dla niepublicznych placówek oświatowych nie stanowią bezpośrednio o tym, w jakiej wysokości dotację otrzyma w danym roku budżetowym określona placówka – podkreśliła rada.

Uchwała budżetowa to plan dochodów i wydatków samorządu terytorialnego nie kreuje bezpośrednio żadnych uprawnień osób trzecich - WSA

Zdaniem radnych budżet stanowi jedynie podstawę do działania gminy, między innymi w zakresie wydatków i gdyby okazało się, że zaplanowana kwota wydatków w budżecie w jakimś zakresie nie jest wystarczająca - to zgodnie z uchwałą dotycząca dotacji, pojawiłaby się ewentualnie konieczność dokonania odpowiednich zmian w budżecie. Ma to niejednokrotnie miejsce w przypadku wielu wydatków lub dochodów, których wysokość ulega zmianie w trakcie roku budżetowego – argumentowali radni.

Dodatkowo burmistrz Lęborka wystąpił do Regionalnej Izby Obrachunkowej o udzielenie interpretacji stanowiska, czy dotacje dla przedszkola publicznego należy wyliczyć tylko na podstawie wydatków bieżących ustalonych w budżecie gminy dla przedszkoli publicznych w rozdziale - Przedszkola, czy również należy wziąć pod uwagę wydatki bieżące ustalone dla przedszkoli w rozdziale - Stołówki szkolne i przedszkolne.

RIO wskazała, że w podstawie wyliczenia dotacji dla niepublicznego przedszkola należy uwzględnić ustalone w budżecie danej gminy wydatki bieżące ponoszone w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia, z wyłączeniem wydatków rozdziału 80148 - Stołówki szkolne i przedszkolne, bowiem wydatki tego rozdziału stanowią finansowanie wyodrębnionego zadania.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku (sygnatura akt: I SA/Gd 114/12), do którego trafiła sprawa, rada miejska prawidłowo przyjęła, że budżet gminy jest swego rodzaju planem jej dochodów i wydatków i z tego planu nie wynikają żadne konkretne uprawnienia lub obowiązki dla osób trzecich, w tym dla mieszkańców. Zatem skarżące - orzekł sąd - nie miały indywidualnego interesu prawnego w zaskarżeniu do sądu administracyjnego uchwały budżetowej.

Sąd wskazał, że uchwała budżetowa jako plan dochodów i wydatków jednostki samorządu terytorialnego nie kreuje bezpośrednio żadnych uprawnień osób trzecich, czy też zobowiązań wobec osób trzecich, w odróżnieniu od uchwały opartej o upoważnienie wynikające z art. 90 ust. 4 ustawy o systemie oświaty. Zapisy bowiem uchwały oświatowej, regulując uprawnienia czy obowiązki osób trzecich, stanowią prawo miejscowe.