Podatek od nieruchomości, której współwłaściciel korzysta ze zwolnienia

Określenie przez gminę podatku od całości powierzchni nieruchomości jest błędne, gdy jednym ze współwłaścicieli jest uczelnia zwolniona z daniny.

Takie wnioski płyną z orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie szkoły wyższej, której nieruchomość była wykorzystywana także do działalności gospodarczej drugiego współwłaściciela. Za całość podatku odpowiada każdy ze współwłaścicieli, w tym zwolniony, jednak jego wysokość powinna być niższa.

– Ustawa o podatkach i opłatach nie reguluje odrębnie sposobu opodatkowania współwłaścicieli, których część korzysta ze zwolnienia – mówi Diana Balazs, ekspert podatkowy w KPMG. – Dlatego wyrok będzie miał duże znaczenie dla wszystkich podatników, którym tak jak uczelniom przysługuje zwolnienie, oraz dla podmiotów dzielących z nimi nieruchomości – wyjaśnia.

Chodzi np. o placówki objęte systemem oświaty, instytuty badawcze czy firmy o statusie centrów badawczo-rozwojowych. Jeśli te podmioty prowadzą działalność uprawniającą do zwolnienia, nie płacą podatku od nieruchomości.

Problem pojawia się w sytuacji, gdy jedna nieruchomość jest własnością podatników, z których tylko części przysługuje zwolnienie.

Nie ma przepisów, jak opodatkować współwłaścicieli, jeśli jeden jest zwolniony z daniny

Zasadniczo, jeśli nie została wyodrębniona własność poszczególnych lokali, obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach, gmina może więc dochodzić całości zobowiązania od każdego z nich.

Sprawa rozstrzygnięta przez NSA dotyczyła jednego z dwóch współwłaścicieli, którzy dysponowali równymi udziałami, bez wyodrębnienia własności poszczególnych części nieruchomości. Prezydent Krakowa wydał skierowaną do obu podatników decyzję ustalającą zobowiązanie podatkowe od całej powierzchni. Organ uznał, że za daninę odpowiada też szkoła, a skoro w nieruchomości jest prowadzona działalność gospodarcza, należy się wyższa stawka od całości.

Podatnicy żądali z kolei wydania dwóch odrębnych rozstrzygnięć uwzględniających umowny podział wspólnej nieruchomości bądź też procentowe udziały we własności.

Organ odwoławczy, a później sąd administracyjny przychyliły się jednak do stanowiska prezydenta miasta.

Zakwestionował je dopiero NSA, uznając, że wymiar podatku powinien być pomniejszony o kwotę przypadającą na podatnika zwolnionego. Za pozostałą część współwłaściciele odpowiadają solidarnie.