Wystąpienie ministra Marka Biernackiego z 11 października 2013 roku ma związek z uchwałą siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2013 roku, w której uzasadnieniu SN wskazał, że uprawnienie do przeniesienia sędziego na inne miejsce służbowe przysługuje wyłącznie Ministrowi Sprawiedliwości, w związku z czym nie może być przekazane innej osobie, w tym sekretarzowi lub podsekretarzowi stanu.
Minister Marek Biernacki podkreślił w piśmie do I Prezesa Sądu Najwyższego, że „jako przedstawiciel władzy wykonawczej, na zasadzie legalizmu, wykonuje wyłącznie te zadania, które mieszczą się w ramach kierowanego działu administracji rządowej – w tym wypadku działu „sprawiedliwość". Zgodnie zaś z przepisami ustawy o Radzie Ministrów a także przepisami ustawy o działach administracji rządowej działania podejmowane przez Ministra Sprawiedliwości wykonywane są za pośrednictwem urzędu w szczególności przez sekretarzy i podsekretarzy stanu".
„Jeżeli więc, mimo wcześniej zaprezentowanych przez Sąd Najwyższy poglądów, zaistniała rozbieżność co do tego, czy Minister Sprawiedliwości w zakresie aktów władczych dotyczących zmiany miejsca służbowego lub delegowania sędziów realizuje zadania niewynikające z ram kierowanego działu administracji rządowej – w tym wypadku działu „sprawiedliwość", i ma je wykonywać w innym trybie, zasada ta winna wynikać z jasnego a nie interpretowalnego brzmienia przepisu. Jeżeli zaś pojawiają się wątpliwości, czy Minister Sprawiedliwości na gruncie u.s.p. jest spersonalizowanym piastunem organu, innym niż Minister Sprawiedliwości w rozumieniu ustawy o Radzie Ministrów, to takie wątpliwości powinny być rozwiązane na gruncie zbadania zgodności przepisów u.s.p. z konstytucyjnymi zasadami legalizmu, dokładności i określoności prawa" – podkreślił Minister Marek Biernacki.
