Aplikacja ma przygotować młodego prawnika do wykonywania profesji zaufania publicznego, poszerzając jego wiedzę i umiejętności pozwalające na zręczne odnajdywanie się w realiach zawodu. Rolą patrona zaś, w pewnym uproszczeniu, jest mieć na aplikanta oko, nadawać jego nauce właściwy kierunek. Aby ich współpraca układała się należycie, zaangażowanie powinno być obopólne. Aplikant bowiem ma wykazywać się starannością i rzetelnością oraz mieć świadomość dużej odpowiedzialności za swoją pracę. Rolą patrona zaś jest nie tylko zarażanie biegłością w znajomości przepisów, ale nade wszystko pokazywanie możliwych dróg i udzielanie wskazówek, którą z nich iść. Nie tylko jednak, bo ma też korygować, poprawiać i tłumaczyć powody, dla których pewne zachowania lub postawy wymagają zmiany. Nie przymierzając zatem, patron, niczym sąd, nie tylko powinien umieć wydać rozstrzygnięcie w sprawie, ale uzasadnić swoje racje, aby być zrozumianym. Z drugiej strony zaś relacja patrona z aplikantem powinna opierać się na wzajemnym zaufaniu, o które trudno w sporadycznych kontaktach, rzadkich spotkaniach i braku możliwości wpływu na działania aplikanta.