Rafał Ziemkiewicz:

Objawił nam się w tym tygodniu zupełnie nowy Donald Tusk - Donald Gromowładny. Myślę tu o tym czwartkowym wystąpieniu pana premiera, gdzie chyba jeszcze tak groźnego go nie widzieliśmy, chociaż straszył nas nie samym sobą, a sytuacją.

Wiktor Świetlik:

Donald Gromowładny już nieraz występował, tylko gromowładność rośnie w miarę zapotrzebowania. Mieliśmy przy powodziach Donalda, który mówił, że „coś tam zostało spieprzone, panowie”. Mieliśmy, kiedy walczył z handlarzami dopalaczami, kiedy walczył z kibicami. Gromowładność jest jedną z takich figur.

Rafał Ziemkiewicz:

Teraz to był Donald Eurogromowładny, już nie taki krajowy - chodzi przecież o ratowanie euro.

Stanisław Janecki:

Albo odwrotnie, bo mówił pan, że to się działo w czwartek, a w czwartek przed południem Donald Tusk rozmawiał z Angelą Merkel. Pewnie przeniósł tę gromowładność z Angeli na siebie i dodał sobie trochę splendoru. Donald Pantokrator - to mi nie pasuje jakoś specjalnie.

Rafał Ziemkiewicz:

Przyszła mi na myśl książka Barbary Tuchman „Szaleństwo władzy” – gdyby ta wybitna badaczka żyła, to mogłaby teraz dopisać kolejny rozdział o europaranoi. Od lat jest tak, ze im bardziej jakiś ekonomista ostrzegał, że to jest debilizm, co Europa robi i że to się musi źle skończyć, to tym bardziej tego ekonomistę wyrzucano. (...) Słyszy się jak mantrę, że jedyną radą na skutki pogłębionej integracji, jest jeszcze bardziej pogłębiona integracja.

Stanisław Janecki: