Piotr Skwieciński próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy narastający konflikt Miedwiediew-Putin jest tylko marketingową zasłoną polityczną, czy też realną rozgrywką o panowanie w Rosji.
Opinie specjalistów są różne. Od najprostszej – poprzez grę na dwóch fortepianach można zyskać więcej, zwłaszcza zagranicą, która, naiwna, zawsze będzie skłonna do większej powściągliwości w krytyce Rosji, gdy ma na Kremlu „liberała, któremu nie można szkodzić w jego grze z twardogłowymi”. Aż po Siergieja Markowa, politologa i deputowanego z ramienia rządzącej Jednej Rosji, który sugeruje, ze chodzi o zwiększenie frekwencji w wyborach – bo przecież to jasne, ze wygra je Putin albo Miedwiediew, a chytry manewr z rzekomym rozłamem w tandemie doprowadzi do zwiększenia stopnia legitymizacji władzy.
Publicysta „Rzeczpospolitej” zwraca w analizie uwagę na fakt, że nawet przychylne Kremlowi ośrodki badawcze piszą o „katastrofalnym spadku” zaufania zarówno do Putina, jak i do Miedwiediewa.
W ostatnim miesiącu dwa instytuty badawcze – powiązane z Putinem Centrum Opracowań Strategicznych i związany z Miedwiediewem Instytut Współczesnego Rozwoju opublikowały dwa raporty poświecone stanowi Rosji (…) Naukowcy z obu instytutów stwierdzają „katastrofalny spadek” zaufania zarówno do Putina, jak i do Miedwiediewa. A to ich zdaniem oznacza, że „postępuje proces delegitymizacji całego systemu politycznego”. Zauważają, że wyniki badan wykazują, iż rośnie odsetek ankietowanych zapowiadających, że nie zagłosują ani na Putina, ani na Miedwiediewa. A w czasie badań fokusowych nigdy jeszcze tak powszechnie nie było słychać opinii typu „góra traktuje nas jak bydło”.
Do problemów, z którymi może borykać się nowy prezydent, dochodzi też rosnąca dziura budżetowa, oraz niezadowolenie młodego pokolenia. Co sprawia, że Putin może odejść na polityczną „emeryturę”.
