Reklama

Napieralski potrzebuje Kalisza, Oleksego i Millera

Transfer Bartosza Arłukowicza do PO osłabił Sojusz. Każde następne odejście znanej osoby oznacza słabszy wynik formacji w wyborach

Publikacja: 16.05.2011 02:58

Eliza Olczyk

Reklama

Ucieczka polityka lewicy Bartosza Arłukowicza do Platformy Obywatelskiej zmroziła nastroje w SLD. Oficjalnie politycy Sojuszu mówią o zdradzie, geście Kozakiewicza, który pokazał im Arłukowicz, czy jego żądzy kariery. Nieoficjalnie jednak stwierdzają, że posła nie można potępiać, bo został wypchnięty z partii przez jej lidera Grzegorza Napieralskiego. I że strata dla SLD jest duża.

Arłukowicz, który po wejściu do rządu Donalda Tuska natychmiast dostał pierwsze miejsce na szczecińskiej liście kandydatów PO do parlamentu, w Sojuszu od miesięcy nie mógł znaleźć okręgu, z którego mógłby kandydować. Szef szczecińskiego SLD już dosyć dawno powiedział, że dla byłego śledczego komisji hazardowej miejsca na liście nie będzie, bo w ubiegłorocznych wyborach samorządowych nie chciał się ubiegać o fotel prezydenta miasta z ramienia SLD. Wiadomo jednak, że to Napieralski, który przymierzał się do kandydowania w Szczecinie, nie chciał mieć Arłukowicza na swojej liście, bo z takim konkurentem za plecami nie miał co liczyć na spektakularny wynik.

Pytanie, skąd Arłukowicz miałby więc wystartować w wyborach do Sejmu, budziło popłoch wśród lokalnych liderów, którzy oczyma duszy widzieli, jak muszą odstępować popularnemu posłowi pierwsze miejsce na liście albo – co gorsza – dają mu dalsze miejsca, a on ich przeskakuje i zdobywa mandat.

Jednocześnie wszyscy wiedzą, że całemu Sojuszowi Arłukowicz dodałby głosów, a więc wynik całej partii byłby lepszy, co z kolei zwiększałoby szansę na współrządzenie.

Zatem nikt nie chciał, by poseł startował w jego okręgu, ale też nikt nie chciał, żeby odchodził z partii.

Reklama

Teraz działacze mają za złe Napieralskiemu, że nie potrafił zatrzymać szczecińskiego posła. A to sprawia, że pozostali ważni politycy Sojuszu będą mieli lepszą pozycję przetargową w rozmowach z Napieralskim. Mowa o Ryszardzie Kaliszu, Leszku Millerze czy Józefie Oleksym. O tych trzech politykach Grzegorz Napieralski od dawna mówi, że jeżeli zechcą walczyć o mandat, to dostaną dobre miejsca na listach. To samo zresztą mówił o Arłukowiczu. Za wszelką cenę jednak unikał konkretów.

– Bo Grzegorz postanowił aż do lata nie wtrącać się do układania list. A wiadomo, że lokalni liderzy przede wszystkim wystawiają siebie i swoich zaufanych ludzi na pierwszych miejscach – mówi działacz SLD. – Jeżeli taki polityk jak Leszek Miller wywalczy sobie gdzieś miejsce, to będzie je miał, a jeżeli nie – to nie.

Teraz sytuacja się zmieniła. Każde odejście znanej postaci oznacza odrobinę gorszy wynik całej formacji, która już się witała z 20-procentowym poparciem, a może skończyć jak zwykle z 12 proc.

– Blady strach padł na otoczenie przewodniczącego, że wszyscy znani uciekną – mówi polityk Sojuszu. – Bo żeby pretorianie Grzegorza weszli do Sejmu, na naszych listach musi być kilka lokomotyw wyborczych. Dlatego dziś to Napieralski bardziej potrzebuje Kalisza, Millera czy Oleksego niż oni jego.