Skargę złożyły dwie spółki nieobjęte pomocą publiczną ze względu na niespełnianie kryterium. Zakładało ono, że obroty firmy musiały w wyniku pandemii i związanych z nią lockdownów spaść o co najmniej 30 proc. Tymczasem skarżące spółki miały taki spadek obrotów, ale tylko w dziedzinie sprzedaży detalicznej, objętej lockdownem. Nadrabiały jednak zwiększoną sprzedażą w internecie, przez co ogólny spadek obrotów był niższy niż 30 proc. W ten sposób niejako z działalności internetowej finansowały tę detaliczną, zamkniętą w wyniku ograniczeń. Ich zdaniem przyjęte kryterium było niewłaściwe, naruszało zasadę równego traktowania oraz konkurencję.
Sąd Unii Europejskiej nie przyjął jednak tych zarzutów. Jego zdaniem celem udzielonej pomocy było utrzymanie rentowności firm dotkniętych skutkami pandemii, a nie wsparcie tych, które mimo ograniczeń sobie radziły. Ponadto przyjęcie proponowanego przez skarżące spółki kryterium (30-proc. spadek obrotów powinien być liczony tylko w tych częściach działalności, które zostały objęte ograniczeniami, a nie globalnie) miałoby poważne konsekwencje dla niemieckiego budżetu, w związku z czym nie można go uznać za „równie dobre” jak kryterium zatwierdzone przez KE. Co za tym idzie, kryterium to należy uznać za konieczne do osiągnięcia celu pomocy, co jest jedną z przesłanek stwierdzenia jej proporcjonalności. Zdaniem sądu nie ma też ono antykonkurencyjnych skutków. Co więcej, by KE mogła zmienić kryterium przedstawione jej do zatwierdzenia, w sprawie musiałyby zajść „wyjątkowe okoliczności”, czego skarżące nie wykazały.
Jedna z tych firm wniosła ponadto drugą skargę, tym razem na decyzję zatwierdzającą pomoc publiczną w maju 2021 r . (pierwsze sprawy dotyczyły decyzji z listopada 2020 r.). Skarga ta została jednak odrzucona, gdyż zdaniem sądu, spółka nie miała interesu prawnego w uchyleniu tej decyzji. Błędnie bowiem założyła, że nie jest objęta tą pomocą, jako że prowadzi także działalność internetową. Tymczasem kryteria przewidywały, że co najmniej 80 proc. obrotów firmy musi pochodzić z działalności objętej lockdownem (np. sprzedaży detalicznej). Była więc objęta pomocą, a to, że jej nie dostała, wynika z dodatkowego kryterium, które nie zostało zgłoszone KE. Firma może wnieść do sądów niemieckich o zbadanie zasadności tegoż kryterium.
Sygnatura akt: T-260/21; T-306/21; T-525/21
