Z kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje lub przez jedno z nich. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Jeśli zatem wierzytelność powstała przed powstaniem wspólności lub dotyczy majątku osobistego jednego z małżonków, bank może żądać zaspokojenia tylko z majątku osobistego dłużnika, z jego wynagrodzenia za pracę lub z dochodów uzyskanych z innej działalności zarobkowej, jak również z korzyści uzyskanych z jego praw (m.in. prawa autorskie i pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy).
Wierzyciel małżonka nie może w czasie trwania wspólności ustawowej żądać zaspokojenia z udziału, który w razie ustania wspólności przypadnie temu małżonkowi w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Oznacza to, że nie zlicytuje wspólnie kupionego mieszkania, by spłacić dług jednego z małżonków sprzed ślubu.
