Problem dotyczący weryfikacji stanu zdrowia zatrzymanych wyłonił się podczas wizytacji miejsc pozbawienia wolności przeprowadzanych przez Krajowy Mechanizm Prewencji. To niezależny, krajowy organ wizytujący ustanowiony na podstawie Protokołu fakultatywnego do Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Zadania Krajowego Mechanizmu Prewencji powierzono Rzecznikowi Praw Obywatelskich.
Zgodnie ze standardami Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, osoba przebywająca pod nadzorem policji powinna po jego zakończeniu znajdować się w stanie niepogorszonym w stosunku do tego, w jakim była przyjmowana. Jeżeli opuszczając jednostkę Policji ma obrażenia fizyczne, których nie miała przybywając do niej, na państwie ciąży obowiązek wyjaśnienia, w jakich okolicznościach one powstały. Trybunał wskazał, że jedną z przesłanek przyznania racji skarżącemu w razie sporu o odszkodowanie za krzywdy doznane podczas zatrzymania, był fakt, że państwo polskie nie było w stanie wykazać, w jaki sposób powstały obrażenia fizyczne danej osoby, bo brakowało udokumentowanego stanu zdrowia osoby zatrzymanej. Zachodziło więc domniemanie, że ujawnione u zatrzymanego obrażenia ciała powstały w czasie zatrzymania.
Polskie regulacje prawne obligują policję do wykonywania badań tylko u niektórych zatrzymanych: kobiet w ciąży, kobiet karmiących, osób z zaburzeniami psychicznymi, osób chorych zakaźnie oraz nieletnich po spożyciu alkoholu lub innego, podobnie działającego środka lub gdy osoba zatrzymana oświadczy, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, którego przerwanie powodowałoby zagrożenie życia lub zdrowia, żąda przeprowadzenia badania lub posiada widoczne obrażenia ciała.
Zdaniem rzecznika praw obywatelskich to za mało. W wystąpieniu do ministra spraw wewnętrznych w październiku 2015 r. rzecznik praw obywatelskich zwrócił uwagę na konieczność wprowadzenia obowiązku przeprowadzania badań lekarskich każdej osoby zatrzymanej przez funkcjonariuszy policji.
W odpowiedzi podsekretarz stanu w MSW wskazał, że dokument „Strategia działań nakierowanych na przeciwdziałanie naruszeniom praw człowieka przez funkcjonariuszy Policji" obejmuje różne aktywności na rzecz przeciwdziałania naruszeniom praw człowieka, m.in. działania edukacyjne, postępowania dyscyplinarne dla funkcjonariuszy, pogłębione badania na temat przyczyn ich agresji.
