Komentowany wyrok dotyka ważkiego dla ochrony praw jednostek problemu skutków niezgodności przepisów prawa krajowego z dyrektywą unijną i jest przykładem działania zasady bezpośredniego skutku i zasady pierwszeństwa prawa unijnego na gruncie prawa administracyjnego. Przypomnieć należy, że prawo unijne może oddziaływać w różnoraki sposób na krajowe podstawy wydania decyzji, które są poddane w odpowiednim zakresie harmonizacji z unijnym porządkiem prawnym za pośrednictwem przepisów pochodnych (najczęściej dyrektyw). Co do zasady, bezpośrednia skuteczność przepisu unijnego – tak jak trafnie sąd przyjął w spornej sprawie – wystarczy do oparcia się na nim jako podstawie materialnoprawnej decyzji administracyjnej. Gdy sprzeczność dotyczy podstawy normatywnej kontrolowanej decyzji, rolą sądu administracyjnego jest nie tylko kontrola zaskarżonej decyzji, ale także wskazanie (dokonanie rekonstrukcji) prawidłowej podstawy rozstrzygnięcia danej sprawy.