[b]Art. 130a ust. 10 ustawy – [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=D4074134E837E363474701A149E24CBE?id=178080]Prawo o ruchu drogowym stanowi[/link], że pojazd usunięty z drogi i nieodebrany przez właściciela w ciągu sześciu miesięcy od dnia usunięcia uznaje się za porzucony. Samochód taki staje się z mocy ustawy własnością Skarbu Państwa. Kto orzeka o przejęciu takiego samochodu i kogo prowadzący parking powinien powiadomić o tym, że auto nie zostało odebrane? Kto i od kiedy pokrywa koszty utrzymania takiego pojazdu na parkingu?[/b]
W razie nieodebrania pojazdu z parkingu w terminach określonych w art. 130a ust. 10 albo w art. 50a ust. 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym jednostka prowadząca parking strzeżony powiadamia o tym, nie później niż trzeciego dnia od dnia upływu tego terminu, właściwy miejscowo urząd skarbowy albo właściwy miejscowo organ gminy oraz podmiot, który wydał dyspozycję usunięcia pojazdu.
Podmiot, który wydał dyspozycję usunięcia pojazdu, po otrzymaniu tego powiadomienia przesyła niezwłocznie odpowiednio do organu gminy lub właściwego miejscowo urzędu skarbowego kopię powiadomienia właściciela pojazdu o tym, że pojazd został na parking odholowany. Do powiadomienia dołączyć należy potwierdzenie jego doręczenia.
O przejęciu pojazdu na rzecz Skarbu Państwa orzeka naczelnik właściwego miejscowo urzędu skarbowego, a o przejęciu pojazdu na rzecz gminy orzeka jej rada. W każdym z powyższych wypadków należy – przed wydaniem orzeczenia w tej sprawie – powiadomić właściciela pojazdu.
Orzeczenie w sprawie przejęcia pojazdu, wydane już to przez naczelnika urzędu skarbowego, już to przez właściwą radę, ma charakter deklaratywny. Stwierdza jedynie fakt nabycia własności przez gminę (Skarb Państwa) w momencie wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w przepisach ustawy – Prawo o ruchu drogowym.
