Taką opinię wyraziła rzecznik generalna Eleanor Sharpston (sygnatura akt C-542/09)
.
Komisja zaskarżyła do Trybunału przepisy prawa niderlandzkiego, które mówią, że aby uzyskać dofinansowanie studiów wyższych podejmowanych poza granicami Niderlandów, studenci powinni legalnie zamieszkiwać w Niderlandach przez okres co najmniej trzech z sześciu lat przed rozpoczęciem studiów za granicą. Wymóg ten stosowany jest do wszystkich studentów, bez względu na ich obywatelstwo.
Jak stwierdziła Komisja, ustanawiając taki wymóg zamieszkania, Niderlandy pośrednio dyskryminują pracowników migrujących, w szczególności pracowników przygranicznych oraz pozostających na ich utrzymaniu członków ich rodzin, naruszając tym samym przepisy prawa Unii.
Niderlandy uzasadniając swoją decyzję podkreśliły, że osoby pracujące w Niderlandach, ale zamieszkujące poza granicami tego państwa nie znajdują się w sytuacji porównywalnej do sytuacji pracowników niderlandzkich oraz pracowników migrujących zamieszkujących w Niderlandach. Z tego też względu istnieje obiektywna różnica pomiędzy tymi dwiema kategoriami osób.